10
11 |
I 2 |
1 5 |
1 4 |
[ 5 |
S |
113' |
I Wytrzyma-I łość |
I H . i* 1 ■ e |
Pa | ||
/ 14. |
Gęstość właściwa |
jr |
kg/m^ | ||
M5. | |
Częstotliwość I |
t |
Bk | ||
i 16. i |
Tempera tura |
e __ |
°c |
K .. |
W.c - W, -2ra'15 |
/
1.1. OBS?ĄR TWORZENIA ,WIORA ■*
Odkształcenia plastyczne w obszarze tworzenia wióra najwygodniej rozpatrywać dla przypadku płaskiego odkształcenia plastycznego, który ■ występuje przy tzw.skrawaniu swobodnym. Skrawanie swobodne występuje wtedy,.’ gdy ' tylko Jedna prostoliniowa krawędź ostrza dłuższa od szerokości skrawania kształtuje 'powierzchnię obrobioną, a szerokość warstwy skrawanej Jest • znacznie większa od grubości warstwy skrawanej. W tym przypadku w dowolnym \ przekroju prostopadłym do krawędzi skrawającej obszar tworzenia wióra posiada teoretycznie biorąc taki sam zarys,’ jak podano schematycznie na rys.1.1.
Rys.1.1. Obszar tworzenia wióra przy skrawaniu swobodnym prostokątnym Obszar ten jest ograniczony:
- początkową granicą odkształcenia plastycznego (linia 0 P)
- zewnętrzną granicą odkształcenia plastycznego (linia P K)
- końcową granicą odkształcenia plastycznego (linia K 0).
Linie ciągłe krzywe określające początkowe', pośrednie i końcowe miejsca poślizgów w strefie tworzenia wióra mają większe znaczenie niż linie przerywane w kierunku, których intensywność odkształceń Jest bardzo mała i może być pominięta w rozważaniach.
Na Zewnętrznej granicy odkształcenia plastycznego linie te (siatka odkształceń) tworzą ze stycznymi do linii P K kąt ? .
Z rys.1.1 widać ponadto, że obszar odkształceń plastycznych sięga poniżej powierzchni skrawania, czyli do warstwy wierzchniej materiału obrć(bio-nego.
W wyniku naprężeń i odkształceń w strefie skrawania powierzchnia obrobiona najczęściej nie pokrywa się z powierzchnią (linią) skrawania. Występuje tzw. „powrót sprężysty" warstwy wierzchniej [1.5].