DSCF2146

122

5.7. Kaczmarek J.: Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej . WNT, Warszawa 1970.

5-8. Kawalec M.: Skoncentrowane zużycie ostrzy przy toczeniu wykańczającym i jego związek z utwardzeniem obróbkowym. Zeszyty Naukowe Foliteohniki Poznańskiej, seria Mechanika nr 12/1970.

5*9. K i e p u s z e w s k i B., Kawalec M. t Zagadnienie nierównomiernego zużycia ostrza wzdłuż czynnej krawędzi skrawającej. Materiały IV Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej „Po-stępy w teorii i technice obróbki materiałów". Kraków 1973*!

5.10.    Komorowski A.: Rozkład Weibulla jako ogólny model rozkładu trwałości narzędzi skrawających. Meoh&nik nr 3/1971.

5.11.    Kflnig W., Depiereux W.R.i Wie lassen sich Vorsch\ib und Schnittgesohwindigkeit optimieren. Industrie Anzeiger 91, nr 61/1969.

5.12.    M a karów A.D.ł Iznos i stojkost rieżuszczich instrumientow. Maszinostrojenije, Moskwa 1966.

5.13.    Polański Zb.t Niezawodność narzędzi i jej wpływ na optymalizację procesu obróbki wiórowej i plastycznej. Ozasopismo Techniczne nr 4/1971, Kraków.

5.14.    S o 1 a j a V. 1 A contribution to surface finish evaluation in machining. Anna]s of the CIRP nr 1/1972.

-g.15. Uząrowicz ^-'~'A.: Określenie trwałości ostrza przy toczeniu wzdłużnym ze wzrastającą szybkością skrawania. Mechanik nr 10/1968.

5.16.    Wieczorowski K.: Wpływ geometrii ostrzy noży Fellowsa na charakter ich zuiyoia przez wyszczerbienia i wykruszenia. Materiały III Krajowej Konferencji Naukowo-Technicznej „Postępy w teorii i technice obróbki metali”. Kraków 1967.

5.17. W e i s s Z,, Kiepuszewski    B., Wlecz o' r o w-

' s k i K.t Optymalizacja geometrii ostrza metodą planowania doświadczeń ekstremalnych. Archiwum Budowy Maszyn, tom 20, nr 2/1973*

5'. 18;. Z o r i e w N.N., Fietisowa Z.M. 1 Obrabotka riezanijem tugopławkich spławów. Maszinostrojenije, Moskwa 1966.

5.19* Dmochowski J.: Podstawy obróbki skrawaniem. PWN;, Warszawa 1981.    |P

5.20. Kawalec M.s Fizyczne i technologiczne zagadnienia przy obróbce z małymi grubościami warstwy skrawanej. Rozprawy nr 106. Wyd. Polit. Pozn., Poznań, 1980.

5*21. K o d y m J.: Identyfikacja postaci i objawów zużycia gwintowników. Mechanik nr 8/9.1982.

6. ANALIZA STATYSTYCZNA WYNIKÓW BADAŃ. USTALANIE ZALEŻNOŚCI FUNKCYJNYCH

6.1. MIARY ZMIENNOŚCI

Zwykle w praktyce do poprawnego opisu wyników pomiarów potrzebne są dwie liczbyt liczba, wokół której skupia się większość danych 1 liczba, dająca miarę rozproszenia'danych.

6.1.1. średnia arytmetyczna

średnią arytmetyczną możemy wyrazić w postacit

(6.1)

gdzie i x^ 1 wartości kolejnych pomiarów, n - liczba pomiarów.

Średnia arytmetyczna jest miarą tendencji centralnej, wokół której skupiają się wyniki pomiarów.

6.1.2. Odchylenie standardowe

Odchylenie standardowe, możemy określić jako pierwiastek kwadratowy

silili

kwadratów odchyleń poszczególnych pomiarów od ich średniej

ó(x)

iwi,

W praktyce, gdzie nie znamy rozkładu całej populacji pomiarów, lecz tylko próbkę z populacji, odchylenie standardowe pojedynczego pomiaru o— znaczamy przez s(x) 1 obliczamy z zależności:

s(x) = ^

^(x_t-x)²

n^T

(6.3)

Natomiast odchylenie standardowe średnich' z próbek o liczebności n,wyznaczamy z zależności:

s(x)₃ SM    (6.4)

Odchylenie standardowe wyrażone jest w tych samych jednostkach co pomiary i może być stosowane przy ustalaniu granic ufności dla średniej lub pojedynczego pomiaru.