DSCI5373

10. Zwróć uwagę na styl poniższej recenzji; Powiedz, czy dobór takich, a nie innych środków językowych lyawnia stosunek piszącego do ocenianego filmu.

Trzej marketerowie i d’Artagnan-san

Wyobraź sobie, drogi czytelniku, że bierzesz swój egzemplarz „Trzech muszkieterów", długo moczysz go w wodzie, potem rozgniatasz walcem drogowym, a z powstałej w ten sposób masy lepisz ślicznego bałwanka.

„Twórcy” filmu „D’Artagnan” zrobili książce jeszcze gorzej. Powieść Dumasa została potraktowana jak Warszawa: zniszczono ją, a na jej miejscu powstało coś niewiarygodnie szarego i płaskiego.

Z postaci pozostały tylko nazwiska: Atos jest obrzydliwym chamem, Portos awansował na intelektualistę grupy, Aramis po mistrzowsku został pozbawiony jakiegokolwiek charakteru. D'Artagnan nie jest młodzikiem, tylko tajemniczym i pewnym siebie ninja Szpadą walońską macha tak, jakby to był miecz Zielone Przeznaczenie, i nie gorzej niż bohater filmu „Przycząjony tygrys, ukryty smok” lata między oknami, drabinami i sufitami.

Fabuła też została całkowicie zmieniona. W pałacu królewskim grasują agresywni wieśniacy, pod pałacem gnieżdżą się krokodyle. Kardynał Riche-lieu to rzadka, melancholijna odmiana debila. Zamiast niego Francji zagraża gangster grany przez Tima Rotha, dla niepoznaki występujący w czarną) pelerynie. Słowem, film równie dobrze mógłby się nazywać „Filonek Bezogonek”.

Najwyraźniej hollywoodzcy urzędnicy od zarabiania pieniędzy uważają się za o wiele mądrzejszych od Dumasa. W takim razie, dlaczego tak uparli się, żeby nieustannie ekranizować jego powieść? Może gdzieś w głębi duszy (czyli programu Ezceł) czują, że w „Trzech muszkieterach” jest to, czego im brakuje: inwencja, wyobraźnia, lekkość?

Obawiam się, że przypisuję im zbyt ludzkie motywy. Obawiam się także, że za dwa łata zobaczę wersję, w którą d’Artagnan będzie walczył z okrutnym Człowiekiem-Kalafiorem.

Na podstawie: „Film”, 2002, nr 2

I I . Napisz recenzję z filmu, który zrobił na tobie duże wrażenie. Pamiętąj, aby praca utrzymana była w jednym stylu, np. żeby miała charakter obiektywny i rzeczowy albo prześmiewczy i ironiczny.

przemówienie

| • Przeczytaj fragment przemówienia. Odgadnij i zapisz, z jakim wydarzeniem jest ono związane i kto je wygłosił.

Dziś nasza wolność jest znów zagrożona. Tak jak w przeszłości reżimy faszystowskie i totalitarne, tak dziś terroryści - al-Kaida, reżim talibów, który ją wspiera, i inne grupy terrorystyczne na świede - usiłują narzucić nam groźba-mi i przemocą swój skrajny światopogląd- [...]

Jesteśmy więc zdecydowani, by walczyć z tym złem aż do jego unicestwienia. Nie będziemy czekać na śmierć kolejnych niewinnych ofiar. Nie będziemy czekać, aż autorzy masowych mordów zdobędą broń masowego rażenia.

To jest trudna walka, nie wiadomo, jak długo będzie trwać. Polujemy na wroga kryjącego się w cieniu i jaskiniach.

„Gazeta Wyborcza”, 07.11.2001

ę Przemówienie to wypowiedź przeznaczona do publicznego wygłoszenia. Wyróżniamy przemówienia:

-    polityczne (namawiające i odradzające), wygłaszane np. w parlamencie;

-    sądowe (oskarżycielskie i obrończe);

I - okolicznościowe (pochwalne i ganiące), wygłaszane np. z okazji jakichś ważnych i wydarzeń lub uroczystości.

Dobre przemówienie:

-    musi się rozpoczynać zwrotem do słuchaczy;

-    zawiera wyjaśnienie okoliczności i celu mowy;

|    - wykorzystuje środki językowe służące podtrzymaniu kontaktu ze słuchaczami,

np. zwroty do słuchaczy, pytania retoryczne;

-    powinno zainteresować słuchaczy;

-    zawiera przekonujące argumenty, jeśli celem jest perswazja;

-    musi być dopasowane stylem do okoliczności;

1 - najlepiej, jeśli jest wygłoszone z pamięci.