0000017 (8)

c

Ryc. 121. c. Kontrola rentgenowska po upływie roku. Zwróć uwagę na zachowaną szparę chrząstki nasadowej mimo przebytego przed rokiem złuszczenia.

w wieku 12—14 lat, w okresie wygasania czynności chrząstki nasadowej. Możemy wtedy się liczyć z niewielkim skróceniem kończyny bez praktycznego znaczenia. W przypadkach częściowego uszkodzenia chrząstki nasadowej pod wpływem silnego urazu u młodszych dzieci może dojść w przyszłości do wadliwego wzrostu kończyny: koślawości lub szpotawości. Toteż w tych uszkodzeniach należy stawiać ostrożnie rokowanie, zależne w dużym stopniu od wieku dziecka. Urazowe złuszczenie dalszej nasady u małego dziecka nakazuje się liczyć z potencjalnym niebezpieczeństwem zniekształcenia i skrócenia kończyny. Wczesne spostrzeżenie tych niepomyślnych zjawisk w początkowym okresie pozwoli jednym ze znanych sposobów zahamować czynność chrząstki nasadowej po stronie zdrowej.

Dzieci, które przebyły złuszczenie dalszej nasady kości udowej, wymagają kontroli co 3—6 mieś. przez co najmniej rok po wypadku, ewentualnie do końca okresu wzrostowego, tj. ok. 14 r. ż. Obowiązkiem lekarza leczącego jest uprzedzić rodziców o możliwościach powikłań, które potencjalnie grożą w związku z urazem każdej chrząstki nasadowej niezależnie od nastawienia anatomicznego.

ZWICHNIĘCIE KOLANA (Luxatio genus)

Urazowe zwichnięcie kolana u dzieci spotyka się bardzo rzadko. Powstaje ono w wyniku działania wielkiej siły urazu, jaki ma miejsce najczęściej w wypadku samochodowym. W tych okolicznościach jednak u dziecka następuje raczej złamanie trzonu kości udowej lub złuszczenie nasady. W ciągu 25 lat pracy w traumatologii dziecięcej ani razu nie widziałem urazowego

193

13 — Złamania u dzieci