DSCN0395

obróbka ręczna. Jednakże zupełne wyeliminowanie obróbki ręcznej okazało się niemożliwe i jak dotychczas jeszcze wiele czynności trzeba wykonywać ręcznie.

Ślusarstwo polega na ręcznej obróbce metali na zimno* a wykonujący czynności związane z tym rodzajem obróbki nazywa się ślusarzem. We współczesnym ślusarstwie staramy się wyeliminować pracochłonną obróbkę ręczną, pozostawiając ślusarzowi czynności wykańczania, dopasowywania i składania części w ze-, społy.

Ze względu na wymienione wymagania ślusarz powinien się 'orientować w zadaniach pokrewnych zawodów, aby mógł być łącznikiem w ich zespole. Chociaż dążenie do zastąpienia obróbki ręcznej pracą obrabiarek jest słuszne, to jednak nie zawsze jest możliwe.

Takie działy, jak np. ślusarstwo montażowe, budowlane, wyrób oraz wykończenie narzędzi itp., wymagają obróbki ręcznej.

Szczególnie wiele czynności' ręcznych wykonywać musi ślusarz samochodowy. Chociaż czynności te mają przeważnie charakter demontażu i montażu, jednakże umiejętność wykonywania obróbki ręcznej musi być przez ślusarza samochodowego szczególnie dobrze opanowana.

Aby dobrze wykonywać zawód ślusarza, należy zdobyć odpowiednie kwalifikacje przez ukończenie szkoły zawodowej oraz przez praktykę w zakładzie przemysłowym.

Do typowych czynności ślusarskich należy:

1) prostowanie,	9) nitowanie,
2) znaczenie,	10) wyginanie,
3) ścinanie,	11) cięcie nożycami,
4) przebijanie otworów,	12) cięcie piłą,
5) piłowanie,	13) zwijanie sprężyn,
6) skrobanie,	14) wykańczanie,
7) wiercenie,	15) ostrzenie narzędzi
8) gwintowanie,

Wyszczególnione powyżej czynności obejmują większość czynności ślusarskich. W specjalnych gałęziach zawodu ślusarskiego stosowane są i inne, np. lutowanie, obróbka cieplna itp.

Stanowisko robocze

Każda praca mająca na celu wykonanie przedmiotu jest związana z miejscem zajmującym pewną przestrzeń. Miejsce to wraz z jego wyposażeniem nosi nazwę „stanowiska roboczego”, więc miejsce, w którym są wykonywane prace ślusarskie, zwiemy „roboczym stanowiskiem ślusarskim”.

Na wyposażenie tego stanowiska składają się:

a)    stół ślusarski,

b)    imadło osadzone na stole,

c)    podręczny komplet narzędzi do obróbki oraz tzw. marki narzędziowe, na podstawie których wypożycza się potrzebne do pracy uchwyty, przyrządy, narzędzia itp,,

d)    komplet narzędzi pomiarowych,

e)    odpowiednie oświetlenie.

Stanowisko robocze powinno być dostosowane do robót najczęściej wykonywanych w danym zakładzie. Jednakże niezależnie od typu robót stanowiska ślusarskie mają pewne wspólne cechy. Ogólne warunki, jakim powinno odpowiadać każde stanowisko ślusarskie, ująć można następująco:

1.    Imadło sztywnie umocowane na stole umieszcza się na odpowiedniej wysokości zależnie od wzrostu pracownika.

2.    Oświetlenie powinno umożliwiać dobrą widoczność obrabianej powierzchni.

3.    Ogrzewanie powinno zapewniać w otoczeniu stanowiska temperaturę f5°C—20°C.¹

4.    Rozporządzalna powierzchnia powinna umożliwiać swobodne poruszanie, się pracownika.'

5.    Działające sprawnie urządzenia przewietrzające powinny zapewniać dostateczną wymianę powietrza.

Zapewnienie wymienionych warunków ułatwia prawidłową i bezpieczną pracę oraz umożliwia zwiększenie jej wydajności.

Przedmiot podlegający ręcznej obróbce powinien być odpowiednio unieruchomiony. Przedmioty o niewielkich wymiarach

7

1

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1966 r. (Dziennik Ustaw nr 25, poz. 154) ustala legalne jednostki miar układu SI, a zarządzenie Prezesa Centralnego Urzędu Jakości i Miar z dnia 21 grudnia 1966 r. (Monitor Polski nr 74, poz. 356) określa ponadto jednostki miar przejściowo dopuszczalne jako legalne.