DSCN0679

litośnie zburzyła prawie wszystko, co z takim trudem i miłością zostało zbudowane w ciągu (w czasie) jednego ludzkiego pokolenia. Lecz po wojnie zakiełkowało nowe życie na ruinach i obecnie esperanto jest jeszcze więcej rozpowszechnione i silne niż kiedykolwiek przedtem i na przekór wszystkim przesądom i obojętności uparcie kroczy dalej swoją trudną i stromą drogą do celu — aby stać się drugim językiem każdego kulturalnego człowieka.

26. DUDEKSESA LECIONO

A. GRAMATIKO

Adverbialo

El ćiuj frazpartoj la piej ampleksa estas tiu kategorio, kiun ni nomas adverbialo, car ćio, kio ne estas predikato, subjekto, objekto, epiteto au predikata suplemento, estas adverbialo. Jam la nomo aludas, ke temas pri komplemento de verbo, sed gi povas esti ankau komplemento de adjektivo kaj adverbo. Adverbialo estas kutime adverbo kaj substantivo au pronomo kun prepozido.

Oni povas dividi adverbialojn je diversaj subklasoj:

a.    Adverbialo de loko: Mi laboras hejme.

b.    A. de direkto: Mi iras hejmen.

c.    A. de tempo: Mi skribis dum longa tempo.

d.    A. de maniero: Mi fartas bonę.

e.    A. de kauzo: Li rugigis pro (aft: de) kolero.

f.    Nerekta au dativ-objekto: Donu al mi panon.

Krom tio: deveno, materialo, celo, rimedo, kvanto k. t. p.

B. YORTOJ

adverbiaIo wyrażenie przysłówkowe

akcidento wypadek

akurate dokładnie, punktualnie

aJudi wzmiankować

aplombo śmiałość, pewność siebie

enteriga pogrzebowy entrepreno przedsiębiorstwo

fatala fatalny

atmosfero atmosfera ćeestanto uczestnik

generalo generał hazarda przypadkowy humorajo humoreska impone imponująco

^tegorio kategoria ^di komenderować kslpo wn^a

sojlo próg soldato żołnierz soldatserdsto oidynans stumbli potknąć się sveni mdleć tinti brzęczeć tombfosisto grabarz tribuno trybuna, mównica uniformo uniform '

arieta spokojny, cichy, łagodny Ijlieo lokaj auriga dziwny jiiyeio poziom

^porti składać raport, sprawozdanie królestwo, państwo

C. EKZERCOJ

SOMERFERIA KURSO DE ESPERANTO (fino)

Grandioza estas tiu momento kaj solenaj sentoj plenigas ćies brustojn. ćiuj sentas sin kieł „unu granda rondo familia“.

Finigis la himno. Oni eksidas. La okuloj de multaj pro kortuso brilas solene. Impone efiJcas la posta silento.

Jen staras sur la tribuno la kursestro. Felića li aspektas, car ankau nun lia laboro sukcesas. Li ekparolas laute, klare, per fadlaj vortoj, por ke ćiuj komprenu. Sincere li bonvenigas ćiujn, parolas pri la neceso de alta lingva nivelo por ćiuj esperantistoj, pri la neceso de nia lingvo por ćiuj praktikaj fakoj, pri la neceso de altkvalita geinstruistaro Esperanta, deziras, ke la interna ideo de nia lingvo regu inter ćiuj, kaj deziras al la kursanaro kieł eble piej bonan sukce-son en la laboro.

Poste la diversaj geinstruistoj de la kurso parolas al la ćeestantaro. Aplaudo vigla sekvas post ćiu parolinto. En multaj koroj ekeslas la deziro paroli nian lingvon same elegante, flue kaj bonstile.

Granda salono kun longaj omamitaj tabloj atendas ćiujn kur-sanojn post la kursmalfermo. Dum la komuna kafotrinkado oni kantas, auskultas salutojn de diversaj landoj, ridas longe pro la gajaj historioj de rumana redaktoro kaj aliaj bonhumoruloj, kaj denove kantas.

En la salono regas vere intemacia, harmonia atmosfero.

Elirinte el la salono, oni vidas la brilantan lunon. Kvieta somera nokto. Neniu satas enlitigi. Sub la stelplena ćielo oni promenas kaj kantas. La vbćoj de la esperantistoj alvokis aliajn kursanojn ne-•esperantistojn de la internacia altlernejo, kiuj tie studas fremdajn

281