XXXIII
XXXIII
MT P”
iKt
jt#$5
^ lUll
mv jest roh
1*1 %v*ocr*,c p&M® tycm wyborom
prt^^umie >4 *>cUr$^
uewosEl
X OSO, jjsJ*k'OWS&1 fVMr Ol NVMR:sl^ ls^|uTT (jjn-
r^Wusk^ n*f «^rv>«*tKllK 4 J^
xSc\^jkX . cswbi^j twiraał Cnadtki ^ pr^śtr^i ^ rmmcn akoa unwu. obok aiw>c^ oyn^iiw Q>bgow?t^
4?.". wyomaJan pcsare w ydjuaenia, msamOŁ-i* SUfc 1rw^nmiił.
.rs^ Łi a'-m^ xYi: j an' «}dima
« HzSwpMK*
WAna w: jwsary :; j^iaraenia ^ «1k>^i nrodu. kim
AJCMKlglltf Il<IOI.glCj ll>pjliill^>
>aik»
rc ^cxsi gp re^tszBT^ Rdsfet sannackiey, tr»i>v>iBilBr \jrigrnsi. .Jesffił OltTiwhi bntaszcsai (lirsaaa aTtipti Kni r*.£W>rtcaKr nsfac w Gndne 3 dwór w Oknmrt juka&mr jycaoi *aroiAow«2»x
Ak isunaaeni .jcrrwaraai daarie ł\^isia wakzaoeij o mą%*d-
p*l4wy **» tłn W nun NaiBBtMydi Ktenjr «afa%-
irwrfc m ■caft^-a.-fr =-.-yiaB WęvtieOC£łaći3 OKU hliłJ rSjŚfcSCTEE! ł-Mwwimgm dowiuncjKaB^ni Pj^— dhnosrtsti. Awf S«ftov-ot- -jt-n-> t rui- ^wsi. FUfSae^a bh |«xo(viaai x nn>-
— « infaK mk o >ófwifcał| (M mt tylko andeac ukkt-hffc rvtkaoerv*w, jAp 3 auwnwląjte .r ■■■ wprowadzane iflb rtemm liii lii iri' Mkkakt GadkosuL sdiazjr L^mwt
ft« geagn lot faNylj ^ ^ ^ aBKT •ŁMpmoał WytłUCTCn rOflKMmko jcd~
__ł- ^oAKaaM poancsc Uąa ar cfante rodofow^di op*
^ ;regywwdow Wfjndnnk-
aiBM pjDAflM***® pnjfoAy — pnykUoroc lui
w 3Hrti WWBI IW*** p*eres*»» * rraA mct mmomd
l« pod ukin i)lub«k ^'s®) rozdziale pod ukim
iMukw cn Dm+ » CiżwAbar PrKn^mk; ic suoo^ « powie-^ n^vK^v.Nk ;c istotny ciymit kompozycyjny FaruiUją or i ai cbpe^r i^>bo«\«ici bohaterów. nłasKB bohatera gk>w> rr$H.v któr> ca pomocą oa>ch nastrojówo-lirycznych obraaoa prien^a poczucie łączności / aatUFą. unienenia miłości czy ból po moc człowieka bliskiego.
kooyory^ uki^. nica^kj. epicko-lirycznej po* w iesci $tam>1 Źeromsk w LmJbtark brzJkmmyck w V* Ptyit Aaró jei tapracie phaęh chyba akr od strony Arna T winna.
Zaniki AyóAar 2 Aneat fairacMa obecne są na różnych' p lndi struktury powieści 1 dotyczą bard:o różnych spraw. Występują ooc — co aażne — od pcri>«^o idinu powieści aj po jei rakonczenie, Rcupoczywąią sae Af :.vv czytelną aluzją do J^isi TadmsKwe$o^ opisu polowania, w którym „ogary wpadły w otchłań Lasu" — kończą za$ sceną, w ktoret młodzi bohaterowie pomieści idą — jak bohaterowie Mickiewicza — na w opnę roku IS12. W całe? pomięci związki te reahzuią w trzech pomnie płaszczyznach:
L W planie podjętej wr utworze idei aaiwk^mowAzwokn-fwy rejtajowune; w obydwu utworach (rzez przypomnienie stmcjl tradycji 1 korUedoacn Barska, Insurek^ Kościuszkowska, mpfuy napoleohskie Żeromski posuwa sie » padjęau ^whqi \(kk)e«iczomskiqj tak daleko, ze opornice o Legio-**ch Dąbrowskiego wkłada — tak jak Mickiewicz wr pierwszy poematu — w teża żołniem nogi- Czytamy F Mickiewicza:
Przeocz nieaaz nowina, niby kaana z ndw Spadała w Drwe, naeraz dmd eróąn efcfcfca Bw reki łub bez aop przyjąwszy rahumnę _ Stanął i oczy wkoło obracał ostrożne.
* Bar. htsm Maciejewskie Vsąp 00: lace m INar^ s L nr 2H. Wrocław IW7. s. CVIlł—CXV,