DSCN0803

wijanie łamanego przekroju (rys. 5-25). W tym wypadku konieczne jest

H

stawienie na rysunku przekroju rzeczywistych odległości między osiami ków kół zębatych. Odległości punktów leżących na poszczególnych odciął rozwiniętego przekroju nie odpowiadają rzeczywistym odległościom w

A-A - fij I

Rys. 5-24. izmy przykład przedmiotu w przekroją łamanym wyprostowanym

Rys 5-25. Rozwinięcie łamanego przekroju przekładni zębatej

miocie. Rozwijanie łamanych linii przekrojów ma na celu umożliwienie przejrzystego narysowania współpracujących kół zębatych w przekładni i ich wzajemnego zazębienia.

5.2.5. Przekroje ukośne

Rył. 5-26. Przekrój ukośny rury w rzucie pomocniczym

Ukośne położenie płaszczyzny przekrójtk wymaga prostopadłego względem niej rzutowania. Jak wynika z rysunku 5-26 przedstawiającego rurę kołnierzową, poziomy rzut przekroju byłby niejasny. W tym wypadku stosujemy przekrój w rzucie pomocniczym, prostopadłym do śladu zny przekroju.

5.2.6. Kłady przekroju: miejscowy i przesunięty

Bardzo często stosujemy w rysunku technicznym przekroje poprzeczne części maszyn w kładzie. Rozróżniamy kład miejscowy przekroju i kład przesunięty.

Przekrój części maszynowej możemy przedstawić bezpośrednio na jej widoku w.postaci miejscowego kładu (rys. 5-27). Kład ten uzyskuje się, obracając przekrój o 90° dokoła śladu jego płaszczyzny, w górę, gdy ślad płaszczyzny przekroju jest poziomy (rys. 5-27a) lub w prawo, gdy ślad płaszczyzny przekroju jest pionowy (rys* 5-27b). Zarys kładu miejscowego rysuje się linią cienką, gdy przedstawiony jest na widoku.

W niektórych wypadkach ze względu na zbieżność (stożkowość) części maszynowej nie można sporządzić kładu miejscowego przekroju na rysunku

przedmiotu (kład miejscowy przekroju zaciemni rysunek widoku i utrudni czytelne narysowanie linii i wpisanie liczb wymiarowych). Stosujemy wówczas kład przekroju przesunięty przez obrót o 90° i przesunięcie wzdłuż osi obrotu

Rys. 5-27. Miejscowy kład przekroju

Rys. 5-28. Kład przesunięty przekroju

poza obszar widoku (rys. 5-28). Kłady przesunięte rysuje się linią grubą. Kreskowanie kładu przekroju odbywa się wg znanych już zasad.

5.2.7. Przekroje i widoki cząstkowe

Jeżeli przedmiot nie wymaga rysunkowego przedstawienia widoku lub przekroju całości, lecz tylko pewnego szczegółu, to stosuje się:-a) miejscowy pTzekrój cząstkowy (rys. 5-29o), b) odrębny przekrój cząstkowy (rys. 5-296), c) odrębny widok cząstkowy (rys. 5-29c).

Rys. 5-29. Przekrój cząstkowy: o — miejscowy, b— odrębny, c—odrębny cząstkowy widok

Zarys miejscowego przekroju cząstkowego (wyrwania) rysujemy linią falistą lub punktową średnią, a powierzchnię przekroju kreskujemy. Linia ograniczająca zarys miejscowego przekroju cząstkowego nie powinna pokrywać się z żadną krawędzią przedmiotu. W przypadku przedmiotu symetrycznego względem płaszczyzny prostopadłej do płaszczyzny rzutu przekrój cząstkowy może obejmować całą jego szerokość (rys. 5-30o) lub jego połowę dochodzącą do osi (rys. 5-306). Jeżeli przekroju cząstkowego nie doprowadzamy do osi należy go ograniczyć do niewielkiego obszaru (rys. 5-31), zwłaszcza gdy położony jest w środkowej części przedmiotu. Kilka drobnych pobliskich przekrojów cząstkowych łączymy w jeden (rys. 5-32). Odrębny przekrój cząstkowy przedmiotu ogranicza się doprowadzając kreskowanie do nie rysowanej prostej (rys. 5-29).

101