ANG234562345678999

ANG234562345678999



Zwykle do fabryczną? aparatury stosuje się specjalne oprogramowanie. W tym wypadku konieczne jest porównanie z wynikami uzyskanymi niezależnymi metodami:

-    metoda «„ opracowana została przez Singa [6]. Jest ona zmodyfikowaną metodą f, w której grubość warstwy t zastąpiono współczynnikiem ttp wyrajającym stosunek VJV*, gdzie: Vc to ilość zaadsorbowanego azotu na badanym adsorbencie, Vs - ilość zaadsorbowanego azotu na nieporo-watym wzorcu (odnośniku) przy wybranym p/pQ;

-    metoda n opracowana przez Lecloux (71, który stwierdził, że grubość warstwy adsorbcyjnej zależy nie tylko od ciśnienia względnego p/pna nieporowatym wzorcu, ale również od wielkości oddziaływań adsor-bent-adsorbat;

-    metoda Brimaucra [$, 9) dotyczy głównie zakresu mikroporo-watego i związana jest z wyborem odpowiedniego nieporowafcego adsorbentu, co rzutuje na wartość wcześniej omówionych współczynników t, (xt i n;

-    metoda Dubinina i JEtaduszkiewicza [10, 11] zakłada obliczanie objętości znikropordw z niskociśnieniowej części izotermy adsorpcji.

Obliczenia oparte na termodynamiczną) teorii Połanyrego doprowadziły'’ do równania izotermy (2,28). wyrażającego zależność między ilością zaabsorbowanego adsorbatu a ilością maksymalnie możliwą do skondensowania w mikroporaćh.

3.2. Inne metody określania objętości i rozmiaru porów

3.2.1. Metoda Barreta, Joynera, Halenda(BJH) [12]

Metoda BJH jeat jedną z metod opierających się na równaniu Kehdną dotyczącym kondensacji kapilarnej, która zachodzi w mezoporach. Metoda ta jest uważana w USA za metodę standardową i powszechnie stosowaną w programach komputerowych zainstalowanych w komercyjnej aparaturze do badań adsorpcyjnych, Podstawa, metody BJH jest założenie, że w czasie kondensacji kapilarnej (czyli przy p/p0 > 0,4) wzrost ciśnienia powoduje W2rost grubości warstwy adsorbatu na ściankach porów. Przyjmując, że w adsorbencie występują obustronnie otwarte poiy o kształcie cylindrycznym lub szczelinowym, można obliczyć grubości ad-sorbowanego filmu i jego udział w całkowitej adsorpcji, a następnie obliczyć objętość porów. W ten sposób można badać krok po kroku izotermę adsorpcji w zakresie 0,42 < pipą <0,98, otrzymując objętość mezoporów’ i ich rozkład według rozmiarów. Wybierając model geometryczny porów,-możemy obliczyć powierzchnię właściwą ścian mezoporów jako funkcję rozmiarów porów. Konieczność wyboru modelu geometrycznego sprawia, że obliczona wielkość powierzchni jest obarczona dużym błędem, większym niż w przypadku obliczeń opartych n.3 objętości porów. Z tego powodu otrzymany wynik wymaga niezależnych potwierdzeń uzyskanych innymi metodami.

3,2.2. Metoda Cranstona j Inkleya [13]

Metoda jest rozszerzeniem metody Barretta, Joynera i Halcnda i pozwala na wyznaczenie rozkładu objętości porów według ich rozmiarów na podstawie kształtu izotermy adsorpcji azotu. Zasadniczym założeniem tej metody jest przyjęcie, że przy określonej wartości pipo w granicach od 0 do 1 pory o promieniu większym od okrcślonąj wartości r zawierają warstwę adsorpcyjną o grubości t na całej powierzchni ścianek. Pory o promieniu mniejszym od r svskutek adsorpcji wielowarstwową] i kondensacji kapilarnej zostają całkowicie wypełnione adsorbatem. Pomijając aparat matematyczny, autorzy metody przyjmują, żc wielkość powierzchni zawarta w porach 'większych od 300 A jest nieznaczna i można ją pominąć. Metoda Cranatona-Łikleya wymaga wyznaczenia izotermy adsorpcji azotu dla pipa w granicach 0,016 do 0,031. Z izotermy odczytuje się ilość zaadsorbowanego azotu przez 1 g adsorbentu w ściśle określonym przedziale ciśnień. Na podstawie obliczeń oraz danych tabelarycznych zawierających określone parametry można obliczyć objętości zaadsorbowanego azotu przypadające na pory o określonym zakresie średnic.

3.2.3. Metoda Horyatha - Kavazoe [14]

Metodę opracowaną przez wymienionych autorów zaproponowano do wyznaczania objętości mikroporów oraz rozkładu mikroporów według' ich. rozmiarów w adsorbentach, które mają pory między równoległymi płaszczyznami. Założenia tej metody oparte są na ąuasi-termodynamicznych. przybliżeniach. Metodę można stosować z ostrożnością w odniesieniu, do węgli aktywnych, które głównie mają tego typu pory, a dla adsorbentów zawierających ultramikropory (np. zeolitów), a szczególnie porów o rozmiarach większych od 15 A, nie można stosować.

43


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ANG2345623456789999 Zwykle do fabrycznej aparatuiy stosuje się specjalno oprogramowanie. "W tym
ANG2345623456789999 Zwykle do fabrycznej aparatury stosuje się specjalno oprogramowanie. "W tym
ANG234562345678999 Zwykle do fabryczną aparatury stosuje się specjalne oprogramowanie. W tym ■wypadk
foto9 28. MASZYNOWE OBRZUCANIE DZIUREK Do obrzucania dziurek stosuje się specjalną stopkę (rys. 53)
łucznik 9 28. MASZYNOWE OBRZUCANIE DZIUREK Do obrzucania dziurek stosuje się specjalną stopkę (rys.
foto9 28. MASZYNOWE OBRZUCANIE DZIUREK Do obrzucania dziurek stosuje się specjalną stopkę (rys. 53)
Burda023 Skrócone rzędy Skrócone rzędy stosuje się wtedy, kiedy w środku robótki konieczne jest uzys
DSCN0383 58 na produkty spożywcze stosuje się najczęściej cynowanie*W tym wypadku miedziowanie, cynk
img025 (85) fIESTAW IV !3. Które aparaty stosuje się do leczenia rozstępów? A.    Apa
img026 (50) 2. Do opisu zjawisk występujących w każdej jednostce stosuje się specjalne kategorie”.1
skanuj0038 (49) W aparatach do mezoterapii bezigłowej stosuje się dodatkowo pkradźwięki i prąd
W spektroskopii atomowej stosuje się specjalne lampy zawierające atomy, które są pobudzane do emisji
img025 (85) fIESTAW IV !3. Które aparaty stosuje się do leczenia rozstępów? A.    Apa
48926 PrepOrg cz I7 - 87 -    do destylacji pod ciśnieniem zmniejszonym stosuje się

więcej podobnych podstron