DSCN0814

nia przekrój poprzeczny przez spoinę zaczernia się bez uwidocznienia odstępu między częściami łączonymi.

W widoku wzdłużnym zaznaczamy spoinę jedną linią grubą i lukami: cienkimi ciągłymi w przypadku lica widocznego, a cienkimi kreskowymi w przypadku lica niewidocznego.

W III stopniu uproszczenia spoinę w przekroju poprzecznym oraz w widoku wzdłużnym rysujemy za pomocą jednej linii grubej.

Spoina przedstawiona na rysunku powinna być zwymiarowana. Wymiarami podstawowymi spoiny są: a — grubość i Z — długość (tabl. YI-8). Po-

Rys. 6-8. Wymiarowanie i oznaczanie spoin Rys. 6-9. Rysunki spoin w I (rys. wymia-w I i III stopniu uproszczenia    rowe) i w III stopniu uproszczenia (z oz

naczeniem spoin)

za tym można podawać 'wymiary dodatkowe (nie obowiązujące) dla przekroju poprzecznego spoiny, a mianowicie: e — odstęp, a — kąt ukosowania, h — głębokość ukosowania (rys. 6-8). Spoina przedstawiona za pomocą rysunku uproszczonego powinna mieć oznaczenie, które się składa ze znaku podstawowego spoiny i wymiarów podstawowych.

Znak spoiny odtwarza jej kształt w przekroju (kształt krawędzi elementów przygotowanych do spawania). Poza znakiem podstawowym można podać znaki dodatkowe (tabl. YI-9) dotyczące kształtów lica spoiny. Kreska prosta (tabl. VI-9, przykład 1), wklęsła lub wypukła (tabl. VI-9j przykład 2) umieszczona nad znakiem spoiny oznacza odpowiednio, że lico spoiny powinno być płaskie, wklęsłe lub wypukłe. Brak znaku dodatkowego dotyczącego kształtu lica spoiny oznacza, że powierzchnia lica jest w stanie surowym i wynika z warunków spawania.

W tablicy VI-9 podano również pozostałe znaki dodatkowe oraz sposób ich umieszczania.

Tablica VI-9

Znaki dodatkowe spoin

Irak dodatkom	Przykład zastosow. w oznaczeniu	Inok dodatkom	Przykład zastosow, w oznaczeniu
—	^7 7 !\	IF^f'	^5-
^ w	<7 V fc*
		o		J-P H_i
	\/ u / 'V— /—*—

Oznaczenie spoiny łączymy z linią styku elementów spawanych za pomocą linii odniesienia. W przypadku połączenia spawanego narysowanego w przekroju lub w widoku czołowym linie odniesienia doprowadzamy do linii styku od strony lica spoiny (rys. 6-8). Gdy rysunek przedstawia połączenie spawane w widoku, linię odniesienia doprowadzamy do dowolnego punktu linii styku elementów spawanych z wyjątkiem punktów skrajnych (tabl. VI-8).

Znak spoiny umieszczamy w położeniu pionowym w stosunku do linii odniesienia — nad linią, jeżeli lico spoiny znajduje się po tej samej stronie złącza co linia odniesienia (tabl. VI-8), — pod linią i w pozycji odwróconej, jeżeli lico spoiny znajduje się po stronic przeciwnej złącza w stosunku do linii odniesienia (rys. 6-9).

Wymiary podstawowe wpisujemy wg kolejności (axl) z prawej strony znaku spoiny, łącząc je znakiem mnożenia. Jeżeli spoina jest dwustronna o identycznych wymiarach (nie kształcie), to wymiary podstawowe podajemy tylko raz nad linią odniesienia (rys. 6-9 Ilia), a gdy wymiary są różne, podajemy wymiary przy każdym znaku spoiny (rys. 6-9 Illb).

Oznaczenie szwów spawanych (rys. 6-10 III) zawiera poza poznanym ozna-

Rys. 6-10. Rysunki szwów spawanych w I stopniu uproszczenia (rys. wymiarowe) w III stopniu uproszczenia (z oznaczeniami spoin)

czeniem spoiny dodatkowo: l — długość pojedynczej spoiny, t — podziałkę szwu, n — liczbę spoin w szwie. W oznaczeniu spoin dwustronnych symetrycznych i przestawnych należy wymiary a X l oddzielić kreską ukośną od "wymiarów t X n. Przy szwie dwustronnym przestawnym znak spoiny znajdującej się pod linią odniesienia należy przesunąć w lewo o szerokość znaku (rys. 6-10,

IHb).

6.2.4. Połączenia zgrzewane

Zależnie od procesu technologicznego rozróżniamy 3 metody zgrzewania i odpowiednie ich oznaczenia: K — zgrzewanie ogniskowe (koksowe), G — ga-. zowe, IR — elektryczne zwarciowe, ^ R — elektryczne iskrowe.

123