DSCN0924

Tabela 10. Zewnętrzne okazywanie dziecku serdeczności (na podstawie wywiadów z rodzicami)

		Zachowanie matek						Zachowanie ojców
	Grup* P			Grupa K			Grupa P			Grupa K
Kategorie odpowiedzi	matki dziewcząt	matki chłopców	ogółem	matki dziewcząt	matki chłopców	ogółem	ojcowie dziewcząt	ojcowie chłopców	s M 1 i I	ojcowie dziewcząt	1 gjt	s | £ 9 1 ‘
Okazuje dziec-
ku serdeczność Różnie 1 Zdarza się	23	14	37	9.	12	21	20	11	^31	5	5	^10 1
Nie jest to
częste Raczej nie	5	5	10	7	8	^15 1	8	6	14	6	7 1	^13
' Nie Inne odpowiedzi, brak	2	1	3	3	9	12	2	3	5	5	^13	18
odpowiedzi	1		—	1	1	2	—		1 ”	4	5	9
; Ogółem	30	20	50	20	30	50	30	20	^50	20	j 30	50
Wartości
statystyczne	chi^2	= 12.8 df		= 3	p<0.01		chi^2 -	= 27.14 df		= 3	p<0.01

wzajemnych stosunkach występuje sporadycznie, np.: „...przyjdzie, za rękę w nocy złapie... jakby go wstyd hamował” (ojciec A.M.); „...czasami, ale mało, jak o coś prosi” (matka E. Ch.).

Odpowiedzi rodziców zaliczone do trzeciej kategorii zaprzeczają występowaniu serdeczności we wzajemnych stosunkach, np.: nie jest przyzwyczajona” (matka M.W.), „...jest za duży” (ojcrec B. M.).

Wartość chi* wskazuje, że różnice w okazywaniu serdeczności dzieciom między dwoma grupami rodziców są statystycznie bardzo istotne. Zarówno chłopcy, jak i dziewczynki z grupy P otrzymywali od swoich matek i ojców więcej dowodów serdeczności, a tym samym łatwiej kształtowało się u tych dzieci przekonanie, że są akceptowane, kochane i swoim istnieniem sprawiają rodzicom radość.

89