feied i młodzież) Niektórzy wychowawcy podczas ^ 0xwyehowanw seksualnego przekraczają granice „dobrego ^ Sr. w typ wychowania seksualnego proponują przede wszystką mak% taóre - będąc nieraz dobrze przygotowane od strony infonn,. dS lintofirm^j ~ me mają wyczucia, delikatności i wrażliwości ^ IdteKsckoiiego potrzeby Wszyscy prowadzący zajęcia z wychowania seksualnego. odwołując się do „podstawowej ludzkiej uczciwości*, fwiMtt liczyć się z sumieniem i wrażliwością dzieci.
Papieska Rada ds. Rodziny stawia pewne warunki osobom, które mają wspomagać rodziców w wychowaniu dzieci do miłości: powin. sy lo być osoby „dojrzałe, o dobrej opinii moralnej, wierne swojemu własnemu stanowi chrześcijańskiego życia [...]. Powinni to być ludzie nie tylko przygotowani w szczegółach informacji moralnej i sek* MnfeKj, lecz także wrażliwi na prawa i rolę rodziców oraz rodziny, a ponadto na potrzeby i problemy dzieci i młodzieży”54.
Podstawowym warunkiem, jaki osoba prowadząca zajęcia z wychowania seksualnego powinna sobie postawić, jest przejrzystość wobec spraw seksualnych i osobista odpowiedzialność. Pierwszym znakiem tej przejrzystości i odpowiedzialności jest jej wewnętrzni wolność wobec wszystkich problemów seksualnych. Dzięki darowi wolności osoba ta potrafi otwarcie i swobodnie mówić na temat problemów ludzkiej płciowości, umie intuicyjnie wyczuć wrażliwość dzieci i młodzieży. Zniewolenia w dziedzinie płciowej przejawiają się z jednej strony w lękach, obawach, w chorym poczuciu winy, z drugiej - w niedojrzałych zainteresowaniach i fascynacjach ludzką seksualnością. Poczucie winy i niepokoje osoby prowadzącej zajęcia spra-wiają, że lekcje wychowania seksualnego mogą być naznaczone sztyw-
** Ludzkci dbfanMŚć, |46.