tynent reprezentujący dwie najwyższe na ziemi władze: cesarską i papiesjta5 Po przeciwnej stronie kuli ziemskiej klęczy, oddając hołd Maryi, Azja, ]3j poznać ją można właściwie jedynie po orientalizującym stroju; w takie ||| ozdobione złotem i perłami, obrazujące szczęśliwość tego kontynentu, ubjj
A»in DłnntO *7ł»i nałnmiaeł ini ałrłrhtifn lalrim iocł IraHłi£slni"
kalanie Poczętą. Europa — najważniejsza z części świata, tak jak to opi/0, Cesare Ripa w Iconologii, ma koronę na głowie1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 i królewski płaszcz, (j pi stóp leży krzyż papieski i tiara. Strój ten i atrybuty wskazują, że jest to jj,p
Azję Ripa80. Zabrakło tu natomiast jej atrybutu, jakim jest kadzielnica — SyJ boi woni Azji81. Nie towarzyszy tej personifikacji także żadne zwierzę, ‘ namalowany obok jaszczur czy krokodyl nie jest atrybutem Azji, lecz AfrJ^ Jub Ameryki9.
Znajdująca się z lewej strony Europy Murzynka — to Afryka. Tak, u u Ripy, jest półnaga, ma kolczyki w uszach i korale na szyi9, a na głowie | wieniec z płomieni84. Stoi przy niej słoń85. Strzała, którą trzyma Afryka, w zasadzie atrybutem Ameryki, jednym z symboli jej „barbarzyństwa"81, |j ostatnia personifikacja ze sklepienia w Leżajsku nie ma zaś w sobie nic „ba,, barzyńskiego" poza indiańskim pióropuszem na głowie87. Towarzyszy jei ogromny jaszczur9.
Obecność personifikacji czterech kontynentów uświetnia leżajskie mało. widło i podkreśla jednocześnie fakt rozpowszechniania się idei i kultu Niepo. kalanego Poczęcia wraz z rozszerzaniem się chrześcijaństwa w świecie, pozj Europą.
Przykładem jeszcze jednego typu wizerunku, na którym występuje Madot-na wraz z Ojcami Kościoła jest Triumf Matki Boskiej Niepokalanej na sklepieniu nawy kościoła Benedyktynów p.w. Nawiedzenia NMP w Lubiniu (1732 luk 1738 r.)9. Maryja siedzi na triumfalnym wozie, ciągniętym przez św. Hieronima, Ambrożego, Augustyna i Grzegorza. Triumfatorkę otaczają aniołowie
i grupy adorujących ją zakonnic i zakonników benedyktyńskich; na narożach umieszczono tu również personifikacje czterech kontynentów1"*.
Idea podobnych triumfów przedstawianych w sztuce sięga czasów antycznych, kiedy to w starożytnym Rzymie zwycięscy władcy odbywali uroczysty pochód, w którym niesiono trofea i sztandary oraz prowadzono jeńców1"1. Imperator jechał na triumfalnym wozie, ubrany w złoto i purpurę jak Jowisz Ka-pitoliński, a za nim postępowali żołnierze1*1. W XV wieku urządzano triumfalne pochody na ulicach Florencji10*. Wielką popularnością cieszyły się wówczas ilustracje do Trionfi Petrarki, poematu z 1343 roku10*. Przedstawiano na nich Triumf Miłości, Czystości, Śmierci, Sławy, Czasu i Wieczności13 14 15 16 17 18 19. Boccaccio w Amorosa visfone opisał także Triumf Miłości, Sławy, Bogactwa i Triumf Sztuk13, a Dante w XXIX i XXX Pieśni Czyścca — Triumf Beatrycze.
W XVI stuleciu powstawały kompozycje poświęcone Triumfowi Juliusza Cezara20 i triumfom współczesnych władców13. Natomiast od wydania dzieła Savonaroli Triumphus Crucis (k. XV w.), ilustrowanego między innymi przez Botticellego21 22, popularny stał się w sztuce temat Triumfu Chrystusa i Wiary chrześcijańskiej23.
Savonarola wspomniał także, że na wozie triumfalnym u stóp ukrzyżowanego Chrystusa siedziała Maryja24 25 26 27 28 29 30 31. Odtąd również i ją przedstawiano jako Triumfatorkę23. W baroku triumfy stały się częścią ikonografii świętych23,
•• 83
Iowie XVIII w., Biuletyn Historii Sztuki XL1I1 1981, nr 2, s. 190.
88 C. Ripa, Iconologia overo descritlione d'imagini delle virtu, Vitii, Allelti Passioni humane, Corpi celesti, Mondo e sue poili, Padua 1611, s. 355,- G. de Ter-varent, At tri bul s et symboles dans Part pr olane 1450- 1600, t. 1, Geneve 1958 szp. 125.
88 R i p a, op. cit., s. 356.
88 Ibid., s. 356 - 357.
Ibid., s. 358.
88 Ibid., s, 358 Ripa daje Azji wielbłąda, pisząc, iż jest to zwierzę najbardziej 1 niej stosowne. Na rysunku Maertona de Vos (1594 r.) Azję przedstawiono na konit (L. Voet, Zloty wiek Antwerpii. Katalog wystawy. Warszawa 1980, il. 9).
88 Ripa, op. cit., s. 358.
T e r v a r e n t, op. cit., szp. 128.
U Ripy, op. cit., s. 359 Afryka ma na głowie trąbę słonia.
| Ibid., i 359 - 361.
"Teryarent, op. cit., szp. 131; Ripa, op. cit., s. 359. U Ripy Ameryka j# obnażona, tylko z zasłoną na ramionach; z piórami na głowie, z lukiem i strzałą w K ku, z kołczanem u boku,- pod stopami ma przeszytą strzałą ludzką głowę (Ibid., s. 359-- 360).
Jaszczur ten bywa atrybutem Afryki, jak na rysunku de Vosa, gdzie Airiv
siedzi na krokodylu, a Ameryka na pancerniku (Voet, op. cit., il. 11, 12).
88 KZSwP, t. 5, z. 18: Dawny powiat kościański. Oprać. T. Ruszczyńska, A. Sb*'
ska, P. Skubiszewski, Warszawa 1980, z. 66, 11. 211.
100 Ibid.
101 M śle II, s. 276; Trens, op. cit., s. 689| Knipping, op. cit., t. 1, Leiden 1974, s. 54; O. Ho 11, Trlumphzug, w: LChI, t. 4, szp. 359.
uo Ibid.
w* Ibid.; Małe II, s. 279; R. van Marle, leonographie de J'art profane au Mo-yen-age et a Ja Renaissance, t. 1. La vie ąuotidienne, La Haye 1931, s. 113.
100 Ibid., s. 111 -112, U. 128-146.
Ibid., s. 111; H o 11, op. cit., szp. 359.
10" van Marle, op. cit., s. 112.
Np. w Les Heures de la Vierge Slmone'a Voslre'a, Paryż 1508 r. (M & 1 c II, s. 279, il. 152); rysunek Mantegni, British Museum (van Marle, op. cit., il. 158; Holi, op. cit., szp. 360).
Np. rysunek Dńrera Triumf cesarza Maksymiliana I, Wiedeń, Albertina (van Marle, op. cit., il. 162; Holi, op. cit., szp. 360).
104 Mdłe II, s. 279; van Marle, op. cit., s. 131; Holi, op. cit., szp. 359; Knipping, op. cit., t. 1, s. 55.
Np. rysunek Tycjana Triumf Wiary: wóz z tronującym Chrystusem ciągnięty przez Ojców Kościoła (Mdlę II, il. 153); grafika Diirera w Godzinkach cesarza Mak
symiliana 1 (Monachium): Chrystus na wozie triumfalnym ciągniętym przez 4 zwie
rzęta — symbole Ewangelistów, otoczony przez Ojców Kościoła (van Marle, op. cit.,
s. 131); Rubens, karton do tkaniny Triumf Eucharystii, 1621 r,: Ojcowie i Doktorowie
Kościoła (Knipping, op. cit., t. 1, s. 57, il. 54 — rycina Schelte a Bolswerta wg
Rubensa, ok. 1640 r.); Jacob Jordaens, Triumf Eucharystii, National Gallery, Dublin
(Ibid., s. 55).
111 Tak jest np. na witrażu w St. Patrice w Rouen, ok, 1560 (Mdlę II, s. 282 - 283; Holi, op. cit., szp. 359).
Np. na witrażu w St. Vincent w Rouen, ok. 1525 r. (Fournee, op. cit., szp. 342; E. Guldan, Eva und Marla. EIne Anthithese ais Blldmoliv, Graz—Kóln 1966, il. 166, s. 226), wykonanym przez Engranda i Jeana le Prince dla kaplicy św. Anny, przedstawiono dzieje świata antę legem, sub lege i sub gratla w trzech alegorycznych triumfach: Adama i Ewy, węża—kusiciela i Maryi—nowej Ewy (Guldan, op. cit., s. 119). Maryja jedzie na złotym wozie pod baldachimem, z orszakiem proroków 1 patriarchów z Mojżeszem na czele; Prawda jedzie na jednorożcu, anioł leci z palmą zwycięstwa, pokonany szatan leży pod kołami wozu; obecni są też Dawid i Salomon z wersetem Tota pulchra... (Mdlę II, s. 288). Miniatura z Les Chants Royauz du Puy de Palinods, XVI w., przedstawia Maryję z lilią i palmą zwycięstwa siedzącą na wozie triumfalnym ciągniętym przez słonia i jednorożca (M. Vloberg, La Vlerge Notre Mćdiatrice, Grenoble 1938, il. s. 76). Na rycinie z Les Heures de la Vlerge Geof-frey Tory (1542 r.) w orszaku triumfalnym kierującym się do Tempie d'Honneur, a mi-