OKRES INFEKCYJNY - czas potrzebny od wniknięcia patogena do gospodarza i nawiązanie znim trwałego współżycia. Może on wynosić od np. 2 aodzin Plasmopara viticola do nawet kilku lat.
Zarazek może osiągnąć powierzchnię rośliny gospodarza poprzez:
1. Bierne przenoszenie materiału zakaźnego (Inokulum) np. zarodniki workowe przez wiatr. (Scleroderris.)
2. Aktywny ruch np. zoospory Phyfcophbora cinnamomi,(Peronosporales), mogą płynąć przez ciniutkie warstwy wody w glebie aby osiągnąć powierzchnię korzenia,
3. Samoistny przypadkowy kontakt na skutek np. wzrostu korzeni w glebie - młode siewki sosny - ich korzenie rosnąc, spotykają powszechnie obecne w glebie mikrosklerocja Cylindrocladium i następuje zakażenie.
Drogi wnikania patogena do rośliny gospodarza - (drogi infekcji):
WNIKANIE BEZPOŚREDNIE:
1. Przez nieuszkodzoną tkankę okrywającą albo przez naturalne otwory -aparaty szparkowe, przetchlinki, hydatody itp. Grzyby przenikają przez nieuszkodzone tkanki łącząc siłę mechaniczną rosnącej strzępki z działaniem enzymatycznym. Innym przykładem jest zmasowane współdziałanie strzępek grzyba które tworzą tzw. poduszeczki infekcyjne z których tworzą się apresoria. Innym przykładem są zbite strzępki w tzw ryzomorfy, charakterystyczne dla Armillaria mellea. Wniknięcie ryzomorfy do korzenia następuje na drodze mechaniczno-chemicznej. Aparaty szparkowe wśród otworów naturalnych są najpowszechniejszą drogą infekcji dla grzybów.