DSCN3624 (2)

DEFINICJA ROZPIERACZA

ROZPIERACZ — nadmiernie gałęziste i rozłożyste drzewa uszczuplające miejsca dla rozwoju drzew sąsiednich. Cechuje go nie wysokość, lecz długość i grubość i kierunek przebiegu gałęzi. Gałęzie rozpieracza mimo niezbyt ostrych kątów pachwinowych, wykazują stromy przebieg wzrostu, wskutek czego ich wierzchołki znajdują się stale w pełnym świetle. Dlatego żywotność takich gałęzi wyraźnie się przedłuża. Osiągają one znaczne długości i grubości, a „rozpierając się” na bok czyli wrastając w przestrzeń życiową drzew sąsiednich, silnie ograniczają ich możliwości wzrostowe (SZYMAŃSKI, SZCZERBIŃSKI 1959)

ROZPIERACZ — „rozpiera się”, tzn. wywiera boczny nacisk na drzewa otaczające i to za sprawą specyficznego ustawienia zazwyczaj najsilniejszych gałęzi okółkowych. Gałęzie te przebiegają pod ostrym kątem ku górze, osiągają znaczne wymiary (długość i grubość) i powiększają zasięg, korony kosztem przestrzeni życiowej drzew sąsiednich (SZYMAŃSKI 2000).