DSCN5248 (5)

RDZA PĘCHERZYKOWATA IGIEŁ SOSNY

jest Coleosporium tussilaginis (Urediniomycetes).

Choroba poraża igły tegorocznych pędów młodszych i starszych sosen. U przechodzi swój cykl rozwojowy na dwóch żywicielach tzn. na sosnie -stadium o i I oraz na roślinach zielnych stadium II i III - takich jak: starce zwyczajny i leśny, podbiał pospolity, lepiężnik różowy, mlecz polny, pszeniec zwyczajny i dzwonki. W kwietniu i maju na igłach pojawiają się niepozorne, małe blade plamki a po kilku dniach pęcherzyki - ecja, których ściany po pęknięciu i wysypaniu się ecjospor wydają się białe. Nieco później na dolnej stronie liści roślin zielnych - stadium II i III ukazują się pomarańczowe, później czerwone plamki - uredinia i telia. Teliospory kiełkują już jesienią i wytwarzają zarodniki podstawkowe zakażające igły sosny. Ze względu na powszechność występowania gospodarzy patogena, zwalczania choroby zazwyczaj nie stosuje się. Jeżeli choroba występuje inasowo z roku na rok, można próbować ograniczać jej nasilenie, likwidując zwarte skupienia żywicieli wokół szkółek i upraw ( Mańka 1992), lub zastosować chemiczne zwalczanie środkami Bayleton 5 WP w stężeniu 0,2% Dithane lub Penncozeb w stężeniach od 0,2% do 0,35%. Ochronę chemiczną stosuje się pod koniec lata i jesienią w okresie zagrożenia chorobą (okres powstawania na żywicielach pośrednich zarodników infekujących sosnę). Zabieg wykonać 2-3 krotnie co 14 dni