DSCN5240 (2)

CHOROBY IGIEŁ -wiosenna osutka sosny

Występuje epifitozyjme tylko na sośnie zwyczajnej, porażając igły niezależnie od wieku drzew Najgroźniejsza jest dla sosen 1 - 5 letnich (szkółki, uprawy). Występuje w całej Europiea w USA dopiero od 1966 roku. Choroba charakterystyczna dla niżowych części Europy. Polska. Niemcy. Czechy. Słowacja. Rosja. Węgry. Pierwsze dane pochodzą z XVIII wieku. Jest to jedna z najistotniejszych chorób naszych drzew leśnych z uwagi na zasięg występowania i nękający charakter.

* Symptomatologia - infekcja ma miejsce przez cały sezon wegetacyjny (marzec-październik). Na zakażonych igłach pojawiają się małe. żółte, ostro zarysowane plamki - zwane plamkami infekcyjnymi. Zazwyczaj są to miejsca w których nastąpiła infekcja, (zakażenie). Podobne plamki mogą być następstwem nakłuć owadów. Rozstrzygającym jest badanie mikroskopowe. Już we wrześniu występują żółte. poprzeczne kreski obejmujące obwód igieł, które na zamprłych igłach czernieją (w przypadku grzyba Lophodermium pinastri). Od września zaczynają się przebarwiać całe igły - od koloru żółto-brunatnego do brązowego z czerwonymi odcieniami. Przebarwienie w ciągu jesieni i zimy przybiera na sile. abV uzyskać maximum na początku następnej wiosny. W tym właśnie czasie na powierzchni igieł pojawiają się małe czarne punkty - pyknidia. W większej liczbie występują na igłach pojedynczych - to jest igłach młodych jednorocznych siewek.