DSCN5864 (2)

||    '•    I p*T m '■ * > * ''

Demołihm}* MM mi *ua h$fó prom ehtfgkłgrygtfjąsy gen* ryw pwtoy i nohowftM Rmł«tg#fp w ttomfiku do obowiąiującyck %    podntnowyck norm i and potffpowtau (K Grul*

k fctukawihw W Pttoliki, I* Wartochi, 1W4,t tJwwrąkąhcją jut iiwtit wkwoki cechującym uę negatywnym aisuwi* M wtati outkiwań sprttenjch, /godnych z rolami społecznymi a«ekt-&*•&. Pi*ykWa*y katalog okobciftośu i mchowth, świadczących o donor* \kiac|i tuctoep, lAwtfft art.411 u.p.n. Są to: wagary, zaniedbywanie nauki tKMttdu /, dwu, picie alkoholu, używanie środków odurzających, włóczęgostwo, udusi w pupach ptmtępaych, a także naruszanie znad współźyag śpoteznego i popełnianie czynów zabronionych Demoralizacja jest wynikiem, a jsdtocwśiue przejawem nieprzystosowania społecznego

Nkifnymantaia społeczne określi są w nauce w sposób zróżnicowany. Określenie Ul można ująć w czterech pupach definicji (L. Pytka, 1995, i. 45). definicje objawowa, w których nieprzystosowanie społeczne określa się u pomocą odwołania nę do jego podstawowych i specyficznych objawów albo ełemantarnyeh wskaźników o charakterze behawioralnym; definicje teoretyczne, w których oprócz charakterystyki symptomatolo-pcsaej angażuje się pewne pojęcia teoretyczne, wynikające z ogólnej t«on\ przystosowania lub t normalnego funkcjonowania społecznego jednostki (np motywacja, postawy, role społeczne, przepisy ról społecznych, normy, standardy idealne, internalizacja wartości i norm, poziom łęku, sumienie) ;

•• definicje operacyjne, w których wskazuje się nie tylko na symptomy danego zjawiska (nieprzystosowania), ale przede wszystkim na sposoby jego pomiaru, odsyłając jednocześnie do konkretnego narzędzia pomiarowego (testu, skali, kwestionariusza);

—■ definicje utylitarne, ujmujące nieprzystosowanie społeczne w aspekcie pewnej bezradności środowiska wychowawczego wobec jednostki, która sprawia mu trudności wychowawcze, oraz „niedostosowania” tego środowiska do potrzeb i aspiracji, a także poziomu rozwoju dziecka, oznaczone* go jako „zaburzone”, wobec którego należy zastosować „specjalne metody i środki”

Wspólnym elementem tych definicji jest wyakcentowanie faktu, iż zachowania wskazujące na nieprzystosowanie społeczne pozostają w sprzeczności z powszechnie uznawanymi normami, wartościami i oczekiwaniami, ona m, że przypisuje się im negatywne oceny społeczne, obwarowuje zakazami i sankcjonuje Różne mogą być zarówno intensywność i wielość objawów nieprzystosowania społecznego, jak i ich stopień. Szczególnie wysoki stopień, intensywność i trwałość charakteryzują tę postać nieprzystosowania, którą określahę nazwą „demoralizacja" (H. Kołakowska-Przełomiec, 1977, s. 5$). Demoralizacja jest też stopniowalna, co staje się istotne z punktu

mśmmm doba— «odkó«. dudncyob gaj mpnbmpidhr, Mas iiulnęTjilfc «ą —6b. D—n—litapą, k«*sj a* lennym napa? kawaiat. jfe ( -saaba* W    pr—na X — ym* ■«* >wwm —bii    • I

Mijnaa się wylKofe^ew—i abyaaatawym iA    K. Qr»*JHt*.

Itiii W. Pitwilki, |. Wtfvx<llh MM, $. 1%

Oyi ktnky • to „czyn ahrmiwy praw «HMf jMw

a)    prae«fpeiwo lub p—ąptiwo akarba— alba

b)    wykmanit określone w artytuMck SI, 42, M, 74, 74, 45, 87, t#, 12X 124, 133 lub 143 kodeksu wykracaA* i««%. t § 2 pfct 2 tysj

Termin pramptia bywa rowu—y róaatt, jako konkretne /darzenie, dyspozycja praapiau karnego, ogólne pojęcie

Prmatfpafwa — to otya społecznie mabaapiaoaay • a—Mb —• wych. bezprawny, zawiniemy i zagrożony karę * ustaww (W. £ wi4« 1982. t 121) Przestępstwem skarbowym jatt czyn tpak— aaabcsp—y. « broniony w u.k.s. pod groźbą kary pub—w wotaoaci. opraa— wolności lub grzywny (art. I u.k.s.). flrwtpiii— bafkwpl gna tpłko Mb czyn społecznie niebezpieczny i mmi—y korą, którego zabrania mą w — skarbowej i który jednocześnie polega na aarn-ńi prnpsii * MbiMfte prawa dewizowego, prawa celnego asy prawa podatkowano ff Pr atak, 19%, s. 29).

Wykroczenia wymienione w ustawie to wykrot aii

—    przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu - rsUbane apokmn Inb wywołanie zgorszenia krzykiem, hałasem, ii— czy inny wybryki— (art. SI k.w.), znęcanie bp nad zwierzętami (art 42 k w.k

I— przeciwko instytucjom państwowym i społecznym •• ara—, uaakada* nie, usuwanie znaków umieszczonych pracz organy pbnaom (ni 44 k.w.);

—    przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia imgmk. nriudnan bb czynienie nieczytelnymi znaków i napisów Mtmppfipfe o iintiii|imi ceń stwie (aft. 74 k.w.), rzucanie kamieamnu inb i—y— ptmśmatmm w będą* ce w ruchu pojazdy mechamczne (aft. 74 k w fc

—    przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komnnftaty a—afe, uszkadzanie, usuwanie znaków, lypidfw om urppbnb w k—akaa£i (art. 85 k.w.). prowadzenie pojazdu ncdMOMpi bb amapa pobba pa drodze publicznej w stanie wskazującym na spożyje alkaboln albo imp podobnie działającego środka (art. 87 k.w.fc

— przeciwko intertaom konsumentów    nabywca?w bdabw wtąpn w fletu odsprzedaży t zyskiem (art. 133 Ilw.)c

—    przeciwko unądaiioai użytku pnbbcaaagD - aa—dawnie korapiaro z urządzeń przeznaczonych do użytku piiHa mam (w 143 k».)