: Oczywiście, amoniak może być zużyty do syntezy aminokwasów, puryn i pirymidyn. Ma to
miejsce w komórkach roślin, bakterii i grzybów (które każdą ilość azotu oszczędzają do budowy 2a^ w mniejszym stopniu w komórkach zwierzęcych (transaminacja).
Usuwanie amoniaku z komórek odbywa się czterema różnymi drogami:
I Wydalanie bezpośrednie w postaci jonu amonowego NH4\ Wraz z jonem amonowym wydalane są jony OH . Proces wymaga dość dużych ilości wody (ponieważ należy utrzymać jak najniższe stężenie amoniaku). A zatem bezpośrednio wydalać amoniak mogą tylko pierwotniaki i zwierzęta, które żyją w wodzie i mogą czerpać ją bez przeszkód. Zwierzęta wydalające amoniak nazywamy
1 Synteza mocznika. Mocznik jest związkiem nietoksycznym i jego stężenie w komórce może być wielokrotnie wyższe niż amoniaku, u zatem mocznik wydalany jest przez zwierzęta lądowe, które , \ nie rozporządzają nieograniczonymi ilościami wody. Zwierzęta takie określamy jako ureotelicznc.
Powstawanie mocznika zostanie omówione w rozdz. 5.3.5.2.
3. Synteza glutaminy. Głównym miejscem wytwarzania mocznika jest wątroba, natomiast amoniak powstaje w procesach dczaminacji we wszystkich komórkach ustroju. Aby mógł być przetransportowany do wątroby, musi nastąpić jego „tymczasowa” detoksykacja. Dziewięćdziesiąt osiem
procent jonów amoniowych zostaje w tkankach coo» ATP ADP/p>
przekształconych w glutaminę dzięki bardzo ^ CH?
rozpowszechnionemu enzymowi syntetazie ^ łNMj _ ^ +Ha0
glutaminowej (E.C. 6.3.1.2). W jej obecności mc— nh, EC63ł2 mc nh2 glutaminian łączy się z jonem amonowym coqh Ćoom
(co „kosztuje” rozłożenie I cząsteczki ATP) kK..sluunlno.y s,„umln.
i powstaje glutamina. Związek ten (ryc. 5-39) z krwią
wędruje do wątroby, gdzie ulega dezaminacji do Ryc. 5 - 39. Synteza glutaminy. EC 6.3.1.2 -kwasu 2-oksoglutarowcgO (zużywanego np. w cyklu syntetaza glutaminowa Krebsa) i dwóch jonów amonowych, wydalanych następnie w postaci mocznika.
4. Synteza kwasu moczowego. Kwas moczowy jest nietoksyczny i praktycznie nierozpuszczalny w wodzie - jest zatem najdoskonalszym do wydalenia produktem przemiany amoniaku u zwierząt lądowych. U owadów, gadów i ptaków kwas moczowy, powstający w środowisku wodnym, krystalizuje na cząsteczkach kału. Wówczas woda. w której powstał, może być wtórnie wchłonięta. Daje to olbrzymie oszczędności w gospodarowaniu wodą i umożliwia np. życie na pustyni. Zwierzęta, które wydalają kwas moczowy jako ostateczny produkt przemian białkowych, nazywamy urvkotelicznvmi. Również u człowieka i małp człekokształtnych powstaje niewielka ilość kwasu moczowego, jako następstwo przemian puryn i pirymidyn (natomiast produktem przemian białkowych jest mocznik).
SJ.S.Z. Cykl mocznikowy (ornitynowy)
Cykl powstawania mocznika określany jest również jakocykl ornitynowy lub (niesłusznie) cykl trzech aminokwasów (ryc. 5-40). Pierwszym etapem przemian jest powstanie karbamoilofosforanu. z jonu węglanowego i amonowego oraz z 2 cząsteczek ATP. Reakcję tę można zapisać:
HCOj + NH/ + 2 ATP -► HjNCOO-/* + 2 ADP + H2Q + Pt
Katalizowana jest ona przez enzym syntetaze karbamoilofosforanowa (EC 6.3.4.16).
Karbamoilofosforan łączy się następnie ZflDHpfpą(w obecności enzymu karbamoilotransfemzy wniiynowcj EC 2.1.3.3) dając w rezultacie cząsteczkę cytruliny i jon fosforanowy.