Biologia i ekologia: osobnik 49
ralnych drobne gryzonie odgrywają rolę rezerwuarów pasożytów. Roznoszą także jaja pasożytów w środowisku bytowania bobrów.
Bobry zostają zainfekowane w wieku 2 lat. W wątrobie są składane jaja pasożyta, a stopień zainfekowania tego organu jest stosunkowo wysoki. Objawami są mikroskopijne białe plamki ze złożami jaj na wątrobie. Literatura opisuje upadki doświadczalnie zainfekowanych bobrów (Romashov, 1992).
Często występuje bezpośrednia zależność ekologiczna pomiędzy inwazją C. hepatica u drobnych gryzoni i u bobrów. W Europie pasożyt krąży głównie w populacjach różnych gatunków z rodzaju Clethrionomys, Microtus i Arvicola. Stopień zainfekowania woroneskiej populacji bobrów wyniósł 20% (Romashov, 1992).
Pasożytem zewnętrznym jest chrząszcz bobrowy Platypsyllus castoris z rodziny omarlicowatych Sylphidae. Jest on rzadkością cenioną w zbiorach entomologicznych. Zarówno owad doskonały, jak i larwy żyją w futrze bobrów. Chrząszcz płaski, o krótkich pokrywach skrzydłowych i 2,5 mm długości ciała (Piechocki, 1989). Chrząszcz ten zjada pajęczaki Histiophorus castoris z rodziny świerzbowców Sarcoptidae. Pajęczak z kolei żywi się wydzieliną gruczołów łojowych i złuszczanym naskórkiem bobrów. Obydwa te pasożyty występują zarówno u bobra europejskiego, jak i kanadyjskiego świadcząc o ich wspólnym pochodzeniu.
Na bobrach europejskich stwierdzono występowanie 12 gatunków kleszczy, głównie z rodzaju Histiophorus (Dezkin i in., 1986). Ponadto, bobry cierpią od ukąszeń komarów i meszek. Pełny wykaz pasożytów wewnętrznych bobra (Ro-mashov, 1992) obejmuje ok. 40 gatunków przywr, tasiemców, kolcogłowów i obleńców.
Spośród chorób nieinfekcyjnych stwierdzono zarówno u młodych, jak i dorosłych bobrów nieżyt żołądka i zapalenie płuc.
Anomalia, jaką jest czasem występująca u bobrów hypertrofia siekaczy, może doprowadzić do śmierci zwierzęcia.
Inne przyczyny śmiertelności
Kłusownictwo jest przyczyną licznych strat w pogłowiu bobrów. Występuje ono w Polsce, Niemczech i innych krajach. Ponadto, ludzie zabijają bobry wyrządzające szkody, podpalają ich żeremia i rozbierają tamy. Bobry padają ofiarami wypadków. Są rozjeżdżane na szosach i torach kolejowych.
Rzadko dochodzi do zejść ze starości fizjologicznej związanej ze zużyciem zębów. Wysoki stan wody może także powodować upadki bobrów. Straty zimowe wynikają głównie z uwięzienia pod lodem. Rzadko zdarza się zabicie bobra przez upadające, ścięte drzewo.