DSCN8045 (2)

fłOZOZIAŁ 1 4 • ODCINEK ST I ZALAMEK T

Więcej na temai LVH z cechami przeciążenia Jest to jedno z najbardziej problematycznych rozpoznań w elektrokardiografii. Wynika to z konieczności różnicowania z niedokrwieniem lub zawałem, a więc ze zdarzeniami mogącymi zagrażać życiu. Jak widzieliśmy w części dotyczącej niedokrwienia, uniesienie lub obniżenie odcinka ST o charakterze niedokrwiennym jest zazwyczaj poziome, a nie wklęsłe, a zalamki T są symetryczne, a nie asymetryczne. (Rycina 14-22). Niekiedy to rozróżnienie jest proste, a niekiedy nie.

Wyraźny punkt J wskazuje raczej na niedokrwienie lub zawał.

W przypadku LVH z przeciążeniem punkt J w prawokomorowych odprowadzeniach przed sercowych, od V| do V_}, jest zwykle bardziej rozlany.

Obraz przeciążenia w odprowadzeniach V?-Va może przybierać postać obniżenia odcinka ST przebiegającego poziomo lub skośnie w dól. Ważne jest to. że gdzieś w obszarze odprowadzeń V₄ do V₅ obraz przeciążenia

Rycina 14-22

asa

O

będzie typowy, z wklęsłym ku dołowi obniżeniem odcinka ST oraz asymetrycznymi zatamkami T (Rycina i4-23). Pamiętaj, żc to tle. jeśli widzisz, symetryczne zalamki T!

Nic zapominaj o ocenie całości obrazu klinicznego. Jeśli pacjent trafił do Ciebie z powodu stłuczenia palucha, bardziej prawdopodobne jest przeciążenie. Jeżeli zaś pacjent jest spocony, odczuwa ból w klatce piersiowej i sprawia wrażenie, jakby za chwilę miał umrzeć, a skurczowe ciśnienie tętnicze wynosi około 60 mm Hg, również może to być LVH t cechami przeciążenia, ale lepiej zrobisz, stosując u tego chorego leczenie jak w AMl, który prawdopodobnie właśnie się dokonuje. Jeśli nie jesteś pewien swojej decyzji, skonsultuj się z kardiologiem. Nie ma nic złego w proszeniu o pomoc. Naszym zdaniem, nie ma nic gorszego niż pozwolić pacjentowi umrzeć z powodu czyjejś próżności.

T«wwy obraz LVH 2 cechami przeciążana

Rycina 14-23