DSC
4

panem! Ale przecież nic nie

PASAŻER: Do diabła widać! Nic widać!

TĘGI TURYSTA: Wszystko jasne. Nienawiść do zwierząt, torturowanie bezbronnych starców, a teraz jeszcze przekleństwa w obecności dzieci. Oto, do czego doprowadza brak wrażliwości na piękno.

GŁOSY (z zachwytem): Piękno! Piękno!

M AT K A: Zawołać konduktora!

tęgi TURYSTA: To może zaprowadzić jeszcze dalej, na samo dno! Ja pana ostrzegam. Niech się pan opamięta, póki czas!

PASAŻER {nagle osłabiony po gwałtownym wybuchu): Co mam robić ?

TĘGI TURYSTA {patrząc na zegarek): Jest godzina siedemnasta zero dziewięć. Za chwilę będzie przystanek. Jeżeli pan wysiądzie, złapie pan jeszcze pociąg w przeciwną stronę. Słońce zachodzi o dziewiętnastej zero trzy, do zmroku ma pan dokładnie jedną godzinę pięćdziesiąt cztery minuty, potem zapada zmierzch. Odliczywszy czas do odejścia powrotnego pociągu — jedna godzina czterdzieści osiem minut. Dosyć czasu, żeby, przy odpowied-niej pilności, przebyć trasę z powrotem i przypatrzyć się jeleniom.