E
„echoic behavior” — zachowanie naśladowcze £cole Linz nlstlque de Pragnę — Praska Szkoła Lingwistyczna
ódncation — kształcenie, wychowanie WWfln — elizja ellłpse — elipsa emprnnt — zapożyczenie (•* potyczka Językowa) enclise — enkliza enclitique — enklityka ćnoncec/enonciation — wypowiedzenie
enselgnement — nauczanie, zob.: instruction enseignement des langues (etraugóres) — dydaktyka języków obcych (= glotto-dydaktyka)
enseignement programmó _
nauczanie programowane entitó ómlęue — emiczna jednostka językowa entitó ótięue — etyczna jednostka językowa entitó lingnlstięue pcrtlnente — relewantna jednostka językowa
entitós Ungnistięnes — elementy struktury języka ópenthóse — epenteza epiglotte— nagłośnia erreur — błąd językowy óvolution de la langue — ewolucja językowa expórience — doświadczenie ezpiratlon — ekśpiracja ' expression — ekspresja — forma dźwięku
F
faufe — błąd językowy, zob.: erreur
fauz aml — znaczenie zapożyczone
finale — wygłos, zob.: son finał
fonctlon dólctlęue — funkcja deiktyczna
fonctlon dóllmltative — funkcja delimitatywna (— dęli-mitacyjna)
formant — formant formatlf lexlcal — lekiem format!on aualogiąue — analogia
formatlon des mota — głowo-twórstwo
formatiye — formatyw formę — forma, postać formę allegro — forma allegro formę lento — forma lento (SlHeisme — galicyzm generallsation de stimulus — generallzacja bodźca gćn£rativitć — generatywność gcstaltlsme — psychologia 'postaci (— gesztaltyzm) glossćmatigue — glossematy-ka
glottopragmatiquc — glotto-pragmatyka
grammaire — gramatyka
grammaire de dependence _
gramatyka dependencyjna grammaire genćrative — gramatyka generatywna grammaire genćrativc-trans-formationellc — gramatyka
generatywno-transforma-
cyjna
grammaire pćdagogiąue — gramatyka pedagogiczna grammaire stratlflcatoire — gramatyka stratyfikacyjna grammaire tradltionelle — gramatyka tradycyjna grammaire universelle — gramatyka uniwersalna grammaticallti — gramatycz-ność (= gramatyka lność) grapheme — grafem groupe consonantigue — grupa spółgłoskowa groupe verbale — fraza werbalna (= czasownikowa)
H
habltude —t nawyk harmonie vocalique — harmonia wokaliczna (= samogłoskowa), zob.: barmonisa-tlon
harmonisation — harmonia t wokaliczna (=* samogłoskowa) -
hcrmeneutlque — hermeneutyka
hlatus — hiatus (*= rozziew) homogramme — homogram homonyme — homonim homophone — homofon hypcrcorrcoiion — hiperpo-prawność
I
idiolccte — idiolekt idlome — Idiom idlotisme — idiom Imploalon — implozja Inductlon — indukcja
inflexion yocallgue — przegłos
Information — informacja inltiałe — nagłos inspection — wgląd