DSC84

JEDEN

proszę tę wiosnę z powrotem, zmysłową wklęsłość w dużym oceanie, równe wycieczki pod górkę, do szkoły, wzdłuż drzew, gdzie się nad przepaścią przerzedzała zima, rósł ołowiany smak ziemi, w niej się wszystko po nowemu kłuło, gdy klimat wypełniał chaotyczny grafik: zimno, ciepło, najcieplej -

niedojrzałe łany, które się ścielą faliście na zakręcie ściętym tylko trochę niebezpiecznie są mi wszak niepotrzebne

. w pojedynczości, która zakrawa na śmierć:_

jestem powtórką na miedzy między zderzeniem a echem, między żytem a przezroczystą kalką, na której się zapamiętało,

ta miedza się może rymuje? bielusiefikie kwiaty nam się wykluły z§ oknem, a wcześniej była tylko plątanina popielatych chaszg^Jaiasowallśmy, spod nowych liści wyfrunęły ptaki.