„Or qui elit tradition, dit socićtć" M. Hubert, M. Mau*»
7nsnól badaczy zgrupowany wokół Emila Durkheima to po raz pierwsze w historii religioznawstwa - szkoła Friedrich Maks Muller jako romantyk działał w pojedynkę. Umiał jedynie zmon-tować wieloosobową redakcję tłumaczy religijny m tekstów Wschodu. Współpracować naukowo nie chciał i nie umiał: nie był czuły na krytykę i nie odczuwał jej potizeli\ < bliskiego współpracownika. Kornelis Peter Tiele nie cieszył sie w kraju popularnością jako profesor-pedagog. Ceniono w nin. bardziej
Kaznodzieję i przewodnika liberalnej grupy religijnej. Wychów zaledwie jednego następcę, Norwega Williama Brede Kristens •Ui. Natomiast Emil Durkheim, francuski socjolog ży w li ta< h ł®*—1917, nie zaprzeczył osobistym przykładem ;j nai ° chuwarunkowaniu społecznym człowieka i kultury.
■ST? “u013 rfUgi0ZnaWC2a P°siada1^ w wybitnym stc
We załtóydd^CZynneg0 naukow
wiernie, choć nie ślepo trzymaia^h^ Wychowanków' na °g‘ Należał do nieh w iii ^ ? Slę precePtora-Marcel Mauss, dalej Henri t^u2’0 siostrzeniec scholarcł;
H nast^aZl \ '*** udzielny Lucie Davy. Maunce HMbwTchs 7a^ katedr2e w Sorbonie' Georg e " 1945 roku, Henri Berr’ 0,^°^ W obozie hitlerowski!
z y |ud; Gcorgc Chatterton-Hiliase|,G10t2’ Rudolf Hertz, Ren
' i^go najbliższych™' d° dziś. a był r°J!glqUe”’ który Przetl'wa .....” UMniÓW- WystaLa przez mistrz.
112 2 rawurowym i świado