DSC49

_niekon    _r7pi'W^^ne^°    i Tin .

a ta pojmo"'^3na _w duchu n>^eP^r _menologic»yuh Włos, m- - Pf .    »«* Etyczny* i    podsumowującego

srir.

TzdU** ¹ ,orU ^Sinieniu st**ńM * ,_nej. stąd koniec®.

,.._sHva P°^r0 „eie idealistycznym . _rakter reliP⁰¹"® _niecznie * ^s dialektycznego

^'f v.^Ct‘^by*?..”uchu    Włosi

podsumowującego

dosłownie wyraził sam

«*•«■ W« :    Etycznej ^^paratystyki- W centrum

W    włosg

■ ■ ■

czarnych    ^{religU j}f⁰,;

;/₇lv„, przede wszystkim h^o,    _warunkow kulturo-

- • uwikłanych w ca y    _ełnemu wyzwoleniu

, . _f:!    . .ocznych. PrzyP!asn#.^e ^ ^ _dochodzi do głosu

się z w r< '■ stw

■ . wszelkiej teologu i Kontem _m6wiąC już o religioznaw-

p. otestanck m,    _e teg0 terminu.

stwie katolickim. •' ^moz    _ków globalnego traktowa-

^{,,ni £}':^yt" /rcnomenololuiczne odrywanie prze-nia zagadnień, ale mc pZ£Z _DOprzcz prześledzenie właśnie

'    < n h wniosków.' Stała uwaga skierowana na cywihzacje

niepiśmienne i dostrzeganie w nich analogicznych przejawów życia religijn go, co w religiach tzw. wyższych, uniwersalnych, też dobrz wiadczy o metodzie, w jakże chwalebnym odróżnieniu od takiego np. G. Menschinga, który zupełnie lekceważy sobie religie pierwotne, uważając, że na tym materiale nie można się wiele nauczyć. Stałe powiązanie z etnologią zapewnia bogatszą komparatystykę od tcologizującego religioznawstwa pc równa w-czego. Ideałem byłoby oczywiście pełniejsze uwzględni; : e problemów systematycznych i metodologicznych, przytłoczon .1 trochę historią. Również zbyt drobiazgowe badania, a takie nieś v często pizepiowadza się we Włoszech, nie pozwalają n . ńelsze

hipotezy heuiystyczne i odbierają odwagę do syntez. A przecież bez generalizacji nie ma nauki.

Te jednak, moim zdaniem, niedociągnięcia nic są tak niebez-

242