DSC77

86

BARBARA BAKIER, EWA ORUSZEWSKA

W danym momencie istnieje dla każdego konsumenta nieskończenie*9

nKniAtnnćri (nnr rvc S ni I llrianaia cip nnp iu tal/ 711/ann

krzywych obojętności (por. rys. 5.6). Układają się one w tak zwaną wis|| ^ jętności obrazującą różne poziomy użyteczności całkowitej. Cechami chara rystycznymi krzywych obojętności jest również to, że mają one zawsze ojL lenie ujemne i są wypukłe w stosunku do początku układu współrzędny^H ich nieskończenie wiele, ale każda z nich obrazuje inny poziom użytecztfl całkowitej. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać. W punkcie przeciął krzywych obojętności leżałby bowiem koszyk konsumpcji o takiej samej |9 binacji dóbr X i Y. Jednocześnie miałby on dwa poziomy użyteczno^jlŁ witej ze względu na położenie na dwóch różnych krzywych obojętnośt^H interpretacja natomiast nie jest dopuszczalna.

5.4. OGRANICZENIE BUDŻETOWE KONSUMENTA

Konsument uzyskuje dochody z różnych źródeł (rys. 5.7). Możną] dzielić na dochody z pracy i dochody nie pochodzące z pracy (pr^knH być tu procent z lokat bankowych, renta dzierżawna za udostępnienie nie mości, dywidenda z kapitału udziałowego).

Dochody z pracy wyznacza iloczyn jednostek pracy wykonanej ja płacy za jednostkę pracy, co w formie algebraicznej można przedstawić jakiM

v - płaca (dochody z pracy),

V| _ stawka płacy za jednostkę pracy, L - ilość jednostek wykonanej pracy.

Ogólna suma dochodów dyspozycyjnych konsumenta, czyli jego bu

w danym okresie wyniesie więc:

Y = L • V|+Y_x

gdzie:

Y - dochody dyspozycyjne konsumenta,

Y_x - inne dochody (nie pochodzące z pracy).

Budżet konsumenta jest zrównoważony wówczas, gdy jego wydatkfl równe dochodom. Może zdarzyć się, że wydatki konsumenta przewyższą vff| kość jego dochodów, wtedy konsument powstałą różnicę musi pokryć przykh dowo kredytem bankowym lub zmniejszyć powstałe wcześniej oszczędnó&M W sytuacji odwrotnej, gdy dochody są większe od wydatków, konsument!^ rzy fundusz oszczędności (na zaspokojenie konsumpcji odroczonej), ■