DSC 81

II

i mtfp

•koncentrowany jrnierprrtnrypty. W len gpcwób wyra/ają symbola/mc warto* normy rachowania i roszczą ąobfe prawo do Jej obmaią/ywama. Rytuały oferują *rw/cie rudzaj transcendentalnego działania zastępczego w sytuacjach wydających llf być he/ wyjśua. wobec których c/łowick jetrt be/silny. Pomagają więc prze-zwycłą/yć łub stłumić strach Rytuały konkretyzuj tfeid wiary łub też auty i uzmysławiają to. co j##f uzdrawiając*. transcendentalne lub lei egzystencjalne (pre jrdar/ciiie. które jat zawarte w micie. Mit jat z koki naśłackmrao powtarzany przez rytuał. Zarówno w religijnych, jak 1 świeckich kutiach następuje nieustannie jcdnoczehie błoto i światopoglądu w rytuale

Ponieważ rytuały przekazują w sposób niewerbalny zmytłowo pnetrregałac uiformacic, w przeciwieństwie do mitów, z zasady nic ulega)# przemianom i nic mof# występować wariantowo, gdyż jedynie przez nieustannie powtarzają-ce t# identyczne działania Maj# śtę spełniającym się jednym kultowym symbolem. Każda zmiana w rytuałach uniemożliwiłaby jego działanie lub przynajmniej umniejszała. Inaczej mówiąc, oznacza to, że jedynie ustalona forma rytuałów zapewnia wykonującym je łub też organizatorom, ic odniosą zamierzony skutek'*

Dzięki «wnjcj niewerbalnej funkcji komunikacyjnej rytuał stawia na pierwszym planie /myskwo-li/yczne przeżycie commurw), co sprawia, że musi przemawiać także w aspekcie estetycznym, np. przez zewnętrzne rozwinięcie przepychu*. Ozięki motoryc/ncmu dokonywaniu rytuałów wszyscy uczestnicy spotykają się w sensie symbolicznym w jednoczącym działaniu, co powoduje, żc ich uwaga kierowana )cst na (cisie powiązania między sobą i wspólne interesy. Ponieważ uroczysty ceremoniał przygotowuje ludzi emocjonalnie na (wspólne) przeżycie ■Hu wyższego, rytuały tworzą lub wspierają społeczny konformizm, przy czym wspólne przezywanie powoduje jego zaspokojenie. Rytuały pełnią więc funkcję apelu wobec tych, którzy biorą w nim udział.

Z tego wynikają społeczne funkcje rytuałów. Po pierwsze, przez udział w nich powinna być wyraźnie zaznaczona nierozerwalna wspólnota między uczestnikami i wykonawczymi elitami. Do lego dochodzi funkcja rozwiązywania konfliktów, jj «■ pojednania między grupami społecznymi, bez którego nie może istnieć wspólnota ftmadto istnieją rytuały, które odnoszą się do śmierci jednego z człon-jjg H jjmfl przede wszystkim w sytuacji, kiedy ów członek spełniał ważne dla tej grtąn zadania Poniewraż w wypadku jego śmierci dalsze istnienie grupy staje się wątpliwe. tytf grzebania lub też ryty. które dotyczą zmarłego, mają odtworzyć tę narusz* >ną    8 grupową i jednocześnie przeciwdziałać odśrodkowym sdom

wirrM żyjących. tak by dkHHhr doświadczyli na nowo zwartości wspólnoty i jed-waowferic    San objaśnienia sensu. Rytuały uzmysławiają wreszcie

■ urot-zydy ąpoaóh określone realne lub ideowo zaprojektowane struktury no-bizickitwi, pśjrż przyporządkowana pewnej społeczne) grupie rok odzwierciedla H /ównueż poric/a* udziału w rytuale w jej znaczeniu czy tez funkcji.

*«r śmdrim > *»*. BK H ima, mfin Dwga, DH

■ H    tt0,11

IPor Akan.s-iMt, •