l)%va cytaty me-h posłużą dla ilustroHi u . posuwy wobec grzechu. Jednym z „ich u\[ ^ Z*'Th1?C7™1 „Kto z was Jest bez grzechu, niech... piPrwszv ■' • " ',USd!
(Jan, VIII: 7). Drugi cytat Jest charakterki T "“f nia mistycznego: „Ktokolwiek mówi o złym ł.mys]e'
pcłnil. i rozmyśla nad nim. myśli o podłości -t„J ,kt°ry p0’
czas to, o czym myśli, chwyta ’ ^
schwytana przez to o czyn, myśli _ i ,ak ci,****** w P J. losci. I z pewnością mc bcdzlc w stenie odejSod Uch bowiem jogo duch stanie się prostacki i jego seec zgnije a no nadto ogarnie go smutek. Bo czego byś cfaćał? Rób z plu. gastwem, co zechcesz, a ono zawsze będzie pŁsastwem Zerze szyć czy nie zgrzeszyć - jakąż to korzyść pmsicsre nam w niebie? W tym czasie, gdy tak rozmyślam nad tyr,_ mógłbym lepiej nizać perły ku radości nieba. Oto dlaczego jest napisane: <<0:1-Ayróć. shu.cd-ida i czyń r: t» -o- -- odwróć sio •« •■•r-ini ,vi 7):!. ni„ rozmyślaj nad jego drogami i czyń dobro. Zabiłeś źle? Zrób dla równowagi coś dobrego” ?-9.
Problem winy gra w procedurze psychoanatycznoj rolę nic mniejszą niż w religii. Niekiedy przedstawiany jest przez, pacjenta jako jeden z jego głównych symptomów. Szuje się on winny, bowiem nie kocha swych rodziców tak, jak zswinicn, bowiem nie spełnia zadowalająco swej pracy, bowiem zrmił czyjeś uczucia. Poczucie winy opanowało umysły nieklryrh pacjentów i reagują oni na nie uczuciem niższości, świaiknością zepsucia, a często świadomym lub nieświadomym pragwsiiem kary. Zazwyczaj nie jest trudno odkryć, że ta reakćjrn: "przenikając.-; -wszystko winę pochodzi z orientacji autory.uy.vncj. Ludzie daliby właściwszy wyraz swemu uczuciu, gdyłr zamiast mówić, z.e czują się winni, mówili, że się boją, boją ię kary lub częściej — pozbawienia ich miłości tych autoryteow, którym okazali nieposłuszeństwo. W procesie analitycznym tacy pacjenci
poznają powoli, że za tym autorytatywnym poczuciem \\im
tkwi inne, które pochodzi z ich własnego glca^-z k h sumienia w sensie humanistycznym. Załóżmy, że jakiś yHCjcm,. i/.uje ... winny, ponieważ prowadzi rozwiązłe życie afesualnc. 1CI »zym krokiem w analizie tego poczucia winy bąz/e o ’r> >
w rzeczywistości obawia się on wykryciu ykjty.n ^
183