4
4
n 1
sJ A
lo ,pclxó£nle^ia cd poprzednich, aparaty takie nazwane czyn. iiy^1 }aParol:o.<ni czynnościowymi i praktycznie tylko z taką ich fonn^ mamy daiciaj do czynienia.
jojjdzln^y, j° aktywatora na łuki zębowe prowadzi de- zmią r,y ich koztn.ee u , rozm io r ów i wr.ą j cnmo(j^olozcniD_. śniony te dokonuje, się dzięki procesom resorbeji i spożyci i koć'-i
,. t.
zrć.tnicowąnia tempo wzrostu pos zczog ó lny eh struktur
żucia, c minet, do pewne co stopnia, dzięki zasianie no. e ile p,ro4c.s^óv/.,.ręro.3 c.0v/yeh /2,3 , 4,10, 11, 21, 25/. W przyw mc:
harmonij nych stosunków m i juz y luk atu I zębowy ni o ej r* r ywo rown rolo możliwość, han owa n.iu wzrosc u lub cofania kości i te o i;
i'
ylko żuchwy. jak poę::.i ckowo s.ndzono, al
o r c*
LU il
— a k j» i nor»ani ci w
\ ^ ..ij-
J Kustny
Ui-.UłłC
/79, 123/.
r ~
ii. wy -
Zmiano położenia pojedynczych zębów lub całych* g
\ Lr t \ r *v r\ r i iN *- i—i1 '—f b S*
bowyeh bywa niekiedy woźną składową planu leczenia. /
jcct specjalnie skona [-ruowany do przonoszenia na zęby twąrzanycli w mięśniach, ale można go zaplanować w ten sposób, aby chronił zęby przed niepożądanym uciskiem /2, 3, 4, 55/. Onet zasadą, że ząb poszukuje neutralnej pozycji w systemie sił na niego działających /65/.
Każdy aparat, który wywiera ponadprogową, lecz niezbyt duża siłę na ściany korony zęba i wywołuje rGakcję tkanek przyzę-
b
ia j której końcowym rezultatem jest osiągnięcie zamierzonego
przesunięcia zęba /66. 122/.
Znajomość mechanizmóv/ umożliwiających wędrówką zęba w nowe Położenie uzupełniono spostrzeżeniami dotyczącymi uzyskiwany