4 - MAŁY MODELARZ
ściernego, ułożonego na równej, poziomej płaszczyźnie. Gwarantuje to, że przystające do siebie segmenty będą identyczne. Przed sklejeniem czołowe płaszczyzny poszczególnych członów kadłuba należy również przeszlifować. Zapewni to ich ścisłe przyleganie i umożliwi ewentualne korekty symetrii osiowej kadłuba.
Kolejność numeracji zasadniczych części na arkuszach odpowiada w zasadzie następującym po sobie czynnościom podczas budowy modelu.
Montując ożebrowanie kabin należy wykorzystać do tego celu paski (cz. 11, 12,13), które przy odrobinie wprawy można dowolnie ukształtować i dopasować.
Centralna część płata, z uwagi na duże płaszczyzny, jest bogato ożebrowana. Wskazane byłoby dolną powierzchnię wzmocnić kawałkiem kartonu. Kształt i wymiary dźwigara przechodzącego przez kadłub (cz. 1x) uwidocznione są na rysunku pomocniczym. Część tę należy odpowiednio wzmocnić jedną lub dwiema warstwami tektury. Połówki centropłata dopasowujemy bardzo starannie do boków kadłuba i po osadzeniu na głównym dźwigarze przyklejamy w oznaczonych miejscach.
Przy montażu skrzydeł trzeba zwrócić uwagę na zachowanie symetrii krawędzi spływu oraz eliminację wszelkich powichro-wań. Przyklejając skrzydła do kadłuba ustalamy lekki ich wznios wzorując się na rysunku zestawieniowym, w czym pomocny będzie prawidłowo wklejony w kadłub dźwigar (cz. 1x).
Statecznik poziomy wykonujemy wzorując się na rysunku objaśniającym.
10/11 -1994 r