D

Dalszy ciąg ze str. 3 został przeznaczony jako koszary pływające. Następnie do dywizjonu wcielono statek handlowy „Sławomir Czerwiński" jako bazę mieszkalną. W czasie pełnienia służby dywizjon okrętów składał wizyty kurtuazyjne. Pierwszą dywizjon złożył w Sztokholmie. W skład grupy wizytującej wchodziły oprócz okrętów podwodnych „Wilk". „Ryś" i „Żbik" kontrtorpe-dowce „Wicher" i „Burza". W 1933 r. miała miejsce kolejna wizyta zagraniczna, tym razem w Helsinkach. W rejsie do Finlandii udział brały dwa okręty podwodne „Ryś" i „Żbik". Wyjątkowo bogaty w rejsy zagraniczne był rok 1934, w którym wszystkie trzy okręty podwodne były w Oslo, Amsterdamie i Kopenhadze. W 1935 r. Dywizjon uczestniczył w kolejnej wizycie - w dniach od 17 do 20 lipca byt w Tallinie.

Rozpoczęcie działań wojennych 1 września 1939 r. zastało „Wilka" w porcie wojennym na Oksywiu. Ówcześnie okrętem dowodził kapitan marynarki Bogusław Krawczyk. Dramatyczne dni września 1939 r. ciężkie byty dla „Wilka", ale ostatecznie pomyślne. Atakowany byt wiele razy przez nieprzyjacielskie jednostki. Już 2 września obrzucony bombami głębinowymi „Wilk" odniósł pierwsze uszkodzenia. Następnego dnia ciężkie ataki uniemożliwiły mu planowe postawienie min. W dwa dni później uszedł kolejnym atakom i gradowi 30 bomb leżąc przez 10 godzin na głębokości 87 m na dnie. Wreszcie uszkodzone zbiorniki paliwa spowodowały konieczność wypuszczenia części zapasów paliwa do morza, a ich uzupełnienie było niemożliwe. W tym stanie rzeczy dowódca okrętu podjął śmiałą decyzję przedarcia się z Bałtyku przez Cieśniny Duńskie na zachód. Ryzykowny plan powiódł się. Idąc nocą na powierzchni kanałem Fliht Rinne „Wilk" natknął się 14 września na wysokości Tveleborga na zespół niemieckich niszczycieli, z których jeden oświetlił go reflektorem. W tych warunkach okręt nie miał żadnej szansy ratunku gdyby nie to. że Niemcy ani przez moment nie przypuszczali, iż może to być polski okręt i uznali go za szwedzki. Komunikat ich dowództwa zapewnia), że wszystkie polskie okręty podwodne zostały zniszczone.

„Wilk" szczęśliwie przeszedł Cieśniny Duńskie i w tydzień później -20 września wszedł w asyście brytyjskiego niszczyciela „Sturdy" do bazy w Rosyth, skąd po pobraniu paliwa przeszedł do Scapa Flow. Po kilku patrolach w składzie drugiej flotylii okrętów podwodnych w marcu 1940 r. został skierowany na kapitalny remont do stoczni Caledon w Dundee, z którego powrócił 4 czerwca 1940 r. W trakcie jednego z patroli 20 czerwca 1940 roku „Wilk" staranował niemieckiego U-Boota, który prawdopodobnie zatonął. Sam „Wilk" doznał poważnych uszkodzeń. Miał pogięte i połamane pióra śrub, pęknięty trzon steru kierunku, rozerwane rurociągi kolektorów, ścięty log i uszkodzony kompas bąkowy. Do kadłuba przez uszkodzenia studni minowych wdarło się ponad dziesięć ton wody. Podczas kolejnych patroli „Wilk" nie napotyka! jednostek nieprzyjaciela. Je-sienią 1940 roku skierowany został do ponownego remontu w Dundee. Remont ten trwał blisko rok. We wrześniu 1941 roku „Wilk" jako okręt ćwiczebny został skierowany do 4 flotylii. Nowym dowódcą „Wilka" po

IX 77e    779 77f 77h

75d. 7111 76a 76b    75i    75f

Prenumerata redakcyjna

	Maty Modelarz	Modelarz	1
			S
	ro o o	3,00	Cena irenumeracie zł
J3			Po ile egz. każdego numeru
N m
N			Ile kolejnych numerów
			ST
			Od którego numeru rozpocząć wysyłkę?

	Maty Modelarz	Modelarz	•i*
	2,00	CO o o	Cena w prenumeracie zł
J3 fc m			Po ile egz. każdego numeru
<: N			Ile kolejnych numerów
			Opłata zł
			Od którego numeru rozpocząć wysyłkę^7

	Maty Modelarz	Modelarz	—1 1
	ro	CO	s 1 „ N i ?
	o o	o o	i 1 §
J3 > N m			_ "O lir §*«
N_			łt*
			*fi 5T
			liii
			51 * i

4 - MAŁY MODELARZ

10-11/1997 r.