Doświadczenie wykazuje, że jeżeli źródło światła umieścimy w polu magnetycznym, to każda linia spektralna (w tym linie struktury subtelnej) zostaje rozszczepiona na pewną liczbę składowych, przy czym rozszczepienie to jest w pierwszym przybliżeniu proporcjonalne do natężenia pola. Zjawisko to jako pierwszy zaobserwował Zeeman w 1896 roku (nagroda Nobla w 1902 r)
Pieter Zeeman (1865-1943)