123
U a. \
>
rmatora jednofa. ferromagnetycz-kcniętą drogę dla go, nawinięte są wane od siebie lie pierwsze -wojów dołączo-a sinusoidalne-- wtórne - nu idalny płynący ym wywołuje a sinusoidalny
otnym i wtór-nagnetycznego artościach:
i ich wartości skuteczne
27tfz,d) ,
E. --= 4,44z
■n
2nfz,d>
E, --i-m- = 4,44z,fd)n,.
V2
00.8)
(10.9)
Stosunek tych sił elektromotorycznych nazywa się przekładnią transformatora:
9 = — = — . (10.10)
Z zależności (10.10) wynika, że stosunek sił elektromotorycznych indukowanych w poszczególnych uzwojeniach transformatora zależy od stosunku liczby zwojów tych uzwojeń.
(10.3)
103. Straty mocy w transformatorze
Straty mocy czynnej związane z przenoszeniem energii elektrycznej przez transformator można w przybliżeniu ograniczyć do strat mocy w rdzeniu APpe oraz do strat mocy w uzwojeniach APcu-
Sinusoidalnie zmienny strumień magnetyczny płynący w rdzeniu powoduje cykliczne przemagnesowywanie materiału ferromagnetycznego rdzenia. Związane są z tym straty histerezowe APh, które są proporcjonalne do częstotliwości f i w przybliżeniu proporcjonalne do kwadratu amplitudy indukcji magnetycznej Bm, czyli
APh=khBj,f, (10.11)
gdzie kh - współczynnik proporcjonalności zależny od rodzaju materiału ferromagnetycznego, z którego wykonany jest rdzeń.
Oprócz strat histerezowyeh występują w rdzeniu straty mocy związane z indukowaniem się i przepływem prądów wirowych APW (p. 5.14). Celem ograniczenia tych strat rdzenie transformatorów wykonuje się z cienkich blach pokrytych lakierem elektroizolacyjnym lub przedzielonych cienką warstwą izolacji elektrycznej. Prądy wirowe mogą więc płynąć tylko w obrębie każdej blachy. Straty wywołane prądami wirowymi są proporcjonalne do kwadratu amplitudy indukcji magnetycznej Bm, kwadratu częstotliwości f i do kwadratu grubości blach d, a odwrotnie proporcjonalne do rezystywności blach p (co spowodowało, że blachy na rdzenie transformatorów wykonuje się ze stali zawierającej od 2,5 do 4,4% krzemu zwiększającego nawet pięciokrotnie rczystywność stali), czyli