E

5c 23 38e 38c 39 VII 24 6 6b

3q 37q X 39 37e

Segmenty gondoli silnika wykonujemy podobnie jak segmenty kadłuba. W związku z tym ograniczamy się do niezbędnych wskazówek.

Do segmentu 15 doklejamy walec utworzony z części 31 i 31a we wręgach 31a i 15a wykonujemy otwory na łoże osi śmigła (oraz sklejoną osłonę silnika (cz. 13 i 14). Po zamontowaniu i zabezpieczeniu śmigła omawiany segment doklejamy do pozostałej obudowy silnika. W segmencie 16 wykonujemy otwory na druciki nr VI o średnicy 2 mm. imitujące rury wydechowe.

Z części 28 sklejamy chwyt powietrza. a z części 27 formujemy pokrywy wnęk podwozia. Ich wewnętrzne strony malujemy na czarno. Gotowe elementy mocujemy do gondoli silnika (rys. 4). Do pokryw wnęk podwozia przymocowujemy wysięgniki (złożona część 27a).

Śródpłat (cz. 10L i 10P po dopasowaniu do wręg lOLb i lOPb sklejamy razem.

Zamocowanie gotowych elementów skrzydeł do kadłuba rozpocząć należy od wklejenia dźwigaru (cz. lOa) wzmocnionego sztywną tekturą. Na dźwigarze mocujemy sklejone śródpłaty oraz skrzydła wraz z zamontowanymi gondolami silników. Ważne w tej fazie budowy jest zachowanie linii poziomej na śródpłacie i właściwej symetrii wet wzniosie skrzydeł w stosunku do statecznika pionowego.

Elementy oprofilowania skrzydeł (cz. 12L i 12P) przyklejamy po starannym uformowaniu. W lewym skrzydle montujemy drucik (nr IX) owinięty paskiem (cz. HLe), rys. 1, 3, 4.

rys. 6

Śmigło

Kołpak ze śmigłami wykonujemy z części: 29, 29a. 30, 30a, 30b i 32.

Śmigła usztywniamy zapałkami zeszlifowanymi na papierze ściernym (cieniej ku końcowi śmigła). Koniec przeciwny należy zaokrąglić. We wręgach kołpaka wykonujemy otwory, w których zamocowana będzie oś śmigła (drucik nr III). Do sklejonej części 29 przymocowujemy śmigła, całość zamykamy wręgą (cz. 29a). Po sklejeniu dolnej części kołpaka (cz. 30, 30a i 30b) łączymy je w całość.

*Aby umożliwić obracanie się śmigła należy wykonać rurkę z kalki technicznej i wstawić w otwory wręg 31 i 15. W zamocowaną rurkę wkładamy oś śmigła i zabezpieczamy przed wypadnięciem śmigła krążkiem kartonu ikroplą kleju.

Podwozie

Goleń głównego podwozia (część 34 zwinięta ciasno na druciku o nr. IV) montujemy w segmencie 16. Właściwą sztywność zapewni jej zamocowanie ńp. w korku. Z części 34a zwijamy ciasny rulon, który ścinamy na końcach tak, aby po doklejeniu do goleni (cz. 34) tworzył kąt 45°.

Koła główne podwozia (jeżeli nie znajdziemy gotowych z zabawek)

podklejamy na łączną grubość 7 mm. Poprzeczny zarys koła winien być okrągły, a osiągamy to szlifując koło na papierze ściernym. Gotowe koła malujemy na czarno (opona). Na środek koła naklejamy kołpaki (cz. 33b). Osadzone luźno koła zabezpieczamy krążkiem papieru i kroplą kleju.

Tylne koło (cz. 35a) podklejamy na łączną grubość 2 mm, naklejamy zewnętrzne krążki (cz. 35). Obrabiamy papierem ściernym na okrągło. Malujemy na czarno. Wykonujemy otwór na oś. Na drucik (nr V) nakładamy część 36 i zwijamy na nim ciasno goleń- (cz. 36a).

Pokrywy (cz. 26) kształtujemy, malujemy na czarno od wewnątrz i przyklejamy do kadłuba (rys. 4).

Budowę modelu kończymy montażem działka grzbietowego (cz. 25). wykorzystując do usztywnienia drucik (nr II).

Brakujące światło pozycyjne na skrzydle malujemy na kolor jasnej zieleni.

Model można pomalować lakierem bezbarwnym, co usztywni jego powierzchnię i ułatwi usuwanie kurzu. Należy jednak pamiętać, że lakier powoduje zamatowienie folii imitującej szyby kabin i rozpuszcza klej kauczukowy, np. Butapren.

ROK WYDANIA XXXIV

Projekt okładki: W. BĄCZKOWSKI

WYDAJE ZARZAD GŁÓWNY LIGI OBRONY KRAJU

Adres redakcji: 00-791 WARSZAWA, ul. Chocimska 14, pokój 103, telefon 49-34-51 wew. 221 i 215.

W.Z.Graf. Zam. 5289. Nakład 60 000.

7