farmakologia 3 wykl0038

nadnerczy i przyspieszenie akcji serca jako wynik blokowania zwojów nerwu błędnego, D-tubokuraryna powoduje uwalnianie histaminy, prowadzać do skurczu oskrzeli, zwłaszcza u chorych z dychawicą oskrzelową oraz spadku ciśnienia krwi. Syntetyczne kuraryny w znacznie mniejszym stopniu wpływają na uwalnianie histaminy.

Zastosowanie:

•    w chirurgii w zabiegach operacyjnych na jamie brzusznej i klatce piersiowej,

•    w czasie intubacji dotchawiczej,

•    w czasie stosowania długotrwałego oddechu kontrolowanego w niewydolności oddechowej, w zatruciu toksynami wywołującym skurcz mięśni (strychnina, toksyna tężcowa),

•    w psychiatrii (w elektrowstrząsach),

•    w kardiologii (w kardiowersji),

•    w zabiegach endoskopowych (rzadko).

Przeciwwskazania — nużliwość mięśni (myastenia gravis).

Preparaty i dawkowanie:

•    Tubokuraryna (d-tubokuraryna) — amp. 5 i 15 mg, 0,15-0,25 mg/kg i. v.

•    Tricuran (Gallamina, Flaxedil) — amp. 100 mg, 0,5-3 mg/kg i. v.

•    Pancuronium (Pavulon) — amp. 4 mg, 0,05-0,1 mg/kg i. v.

•    Vecuronium (Norcuron) — amp. 4 mg, 0,08-0,1 mg/kg i. v.

•    Atracurium Tracrium) — amp. 50 mg, 0,3-0,6 mg/kg i. v.

•    Cis-Atracurium (Nimbex) — amp. 4 mg, 0,05-0,1 mg/kg i. v.

LEKI ZWIOTCZAJĄ CE IIRZĘD U (PSE UDOKURAR YNY)

Leki tej grupy budową i funkcją przypominają acetylocholinę, ale powodują przedłużoną depolaryzację błony komórki mięśniowej, ponieważ znacznie wolniej ulegają one rozkładowi przez acetylocholinesterazę niż ACh. Zaliczamy do nich sukcynylocholinę i prawie już nie stosowane dekametonium.

18