fizjologia stosowana3

Temat: I

Elektrokardiografia

Maria Pawelska-Zubrzycka , Zbigniew Bednarkiewicz²

'Zakład Fizjologii Instytutu Fizjologii i Biochemii

'Klinika Kardiologii Instytutu Medycyny Wewnętrznej

Elektrokardiografia jest podstawową, diagnostyczną. nieinwazyjną metodą rejestracji i prezentacji w postaci elektrokardiogramu (EKG) zjawisk elektrycznych w mięśniu serca. Jej celem jest ocena zaburzeń rytmu sercą przewodzenią ukrwienia mięśnia sercowego_i4 oraz ich patologii. Do rejestracji EKG służą elektrokardiografy mogące jednoczasowo rejestrować od 1 do 12 odprowadzeń EKG.

Związek między krzywą EKG, a zjawiskami elektrycznymi zachodzącymi w sercu jest opisany, w podręczniku „Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznejpod W.Z.Traczyka i A. TrzebskiegM tom 2 rozdział 17.1- Elektrofizj ologia serca.Wyd. PZWL 1990 r.

1. Odprowadzenia elektrokardiograficzne

Odprowadzeniem elektrokardiograficznym nazywamy układ złożony ^ z elektrody umieszczonej w określonej .okolicy ciała, galwanometj| ągeiestra-tora przetwarzającego wahania napięcia na zapis graficzny.

Rutynowy zapis EKG składa sig z 12 odprowadzeń: trzech kończynowych dwubiegunowych I, n, III (klasyczne, Einthovenar), trzech kończynowych jednobiegunowych aVR, aVL, aVF {wzmocnione, Qold-bergera),

sześciu przedsercowych jednobiegunowych VI, V2, V3, V4, V5, V6 {Wilsona).

1.1. Rejestracja elektrokardiogramu z odprowadzeń kończynowych

Odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe I, II, III rejestrują różnicę potencjałów elektrycznych pomiędzy dwiema kończynami i (okolicami ciała mniej więcej jednakowo oddalonymi od serca - lyc.l.ł A).