Foto2526

170 I Podstawy zanudzania kryzysowego

Przyczyny zagrożeń dla zdrowia, życia i mienia ludności oraz środo, wiska naturalnego, o wielkich rozmiarach na znacznym obszarze, to:

1)    zagrożenia naturalne: powodzie, huragany i wichury, susze, pożary prze. strzenne kompleksów leśnych oraz zwartej zabudowy budynków, zagrożenia środowiska naturalnego, anomalie pogodowe (ekstremalne temperatury, intensywne opady, zawieje i zamiecie śnieżne, gradobicia, zakażenia biologiczne ludzi i zwierząt o charakterze epidemii i zbiorowe zatrucia),

2)    zagrożenia chemiczne,

3)    katastrofy budowlane i techniczne,

4)    zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne,

5)    awarie gminnej infrastruktury komunalnej (systemów energetycznych, systemów telekomunikacyjnych i informatycznych, systemów paliwowych),

6)    skażenia promieniotwórcze,

7)    naruszenie porządku publicznego i akty terroru,

8)    inne.

Ocena zagrożeń, której celem jest wytypowanie realnych zagrożeń mających potencjalnie największe, negatywne skutki dla społeczeństwa, którymi są np.: powodzie, epidemie, skażenia radiologiczne, zbiorowe zakłócenia porządku publicznego, akty terroru. Następnie należy dokonać analizy i wyciągnąć wnioski, czy ewentualne skutki wymienionych zagrożeń mogą być powodem wprowadzenia stanu klęski żywiołowej oraz czy służby, inspekcje i straże posiadają odpowiednie plany do reagowania na te zagrożenia, które wymagają opracowania szczegółowych procedur w ramach Planu Reagowania Kryzysowego Gminy.

Ocena skutków zagrożeń, której dokonuje się z punktu widzenia ich wpływu na: a) ludność, która zamieszkuje strefę zagrożoną oraz tereny przyległe do niej, b) budynki mieszkalne, administracyjne, handlowe i usługowe, c) infrastrukturę techniczną (drogi, wodociągi, sieci energetyczne, urządzenia łączności, urządzenia melioracyjne), zasoby naturalne (lasy, zbiorniki wodne, grunty orne), lokalną ekonomikę (dochody, szkody materialne, utrata miejsc pracy).

2.4.1.2. Zasady i założenia opracowania planu reagowania kryzysowego

Przy opracowaniu planu uwzględnia się następujące uwarunkowania i założenia:

. wielkość obszaru gminy/powiatu objętego/nieobjętego systemem wykrywania 1 alarmowania;

•    stopień przygotowania teoretycznego i praktycznego społeczeństwa gminy/powiatu w zakresie sposobów zachowania się w przypadku wystąpienia zagrożeń;

•    poziom przygotowania władz i służb gminy/powiatu do podjęcia działań reagowania kryzysowego;

•    możliwości działania i wielkość rezerw Państwowej Straży Pożarnej, Policji oraz służb, straży i inspekcji, potrzebnych do realizacji i do wsparcia działań reagowania kryzysowego prowadzonych przez samorząd terytorialny;

•    osoby funkcyjne i szefowie instytucji oraz organizacji pozarządowych przewidzianych do działań reagowania kryzysowego są w ciągłej dyspozycji do podjęcia działań, mają opracowane i aktualne standardowe procedury oraz harmonogramy niezbędne do wykonania przewidzianych dla nich zadań;

•    możliwości operacyjne i techniczne utrzymania ciągłość współdziałania pomiędzy wszystkimi uczestnikami reagowania kryzysowego oraz wsparcia przez szczebel wyższy;

•    możliwości zapewnienia niezbędnej pomocy i odpowiednich warunków przetrwania ludności z terenów zagrożonych lub dotkniętych sytuacją kryzysową.

Przestrzegać należy też następujących zasad:

•    organizacja działań reagowania kryzysowego powinna w maksymalnym stopniu pokrywać się z organizacją codziennej działalności danej społeczności;

•    sytuacje kryzysowe powinny być rozwiązywane na najniższym i najbliższym zdarzenia poziomie zarządzania (władzy);

•    należy wykorzystywać i doceniać pomoc ochotniczą, w tym organizacji pozarządowych, a także pomoc sektora prywatnego;

•    zapewnienia współdziałania z sąsiadującymi ośrodkami administracji publicznej następować winno poprzez: a) wzajemne informowanie się

0    sytuacjach mogących stanowić zagrożenie, b) organizację łączności, ostrzegania oraz współdziałania w przypadku prowadzenia wspólnych działań reagowania kryzysowego, c) wymianę informacji o podjętych działaniach reagowania kryzysowego, d) wymianę danych o siłach

1    środkach możliwych do wydzielania w celu wsparcia działań prowadzonych przez sąsiednie gminy.