44 Rozdział 1
powiatu odpowiada starosta, a na terenie województwa — wojewoda. Wojewoda ponadto dokonuje oceny stanu zabezpieczenia przeciwpowodziowego województwa oraz wykonuje i koordynuje zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz zarządzania kryzysowego, które wynikają z odrębnych ustaw67.
Żrtdtac E- Nnwafc. togiĄcme wsykJBgectilByzyaamych. Wyd. AON. Warezawa 2006. s. 77.
Alt. 22 (Jstswy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w wojc-•"ódziwie (DzD z2000 r.Nr31.paz- 206 zpóźn. zm.).
Realizacja planów zarządzania kryzysowego stanowi treść funkcji organizowania.
1.7.3.1. Definicja i istota organizowania
Z planowaniem ściśle wiąże się kolejna funkcja zarządzania kryzysowego — organizowanie, gdyż jest narzędziem realizacji utworzonych planów. Żaden plan nie może być zrealizowany bez uprzedniego dobrania, zgromadzenia i uporządkowania środków. Organizowanie to tworzenie organizacji w ujęciu systemowym. Według J. Zieleniewskiego jest to „takie przekształcenie wzajemnego stosunku części przedmiotu i/lub procesu złożonego i ich stosunku do niego jako całości, aby części te poczyniły się w możliwie wysokim stopniu do powodzenia całości”68. Z kolei według J. Kumała organizowanie „polega na ustaleniu części potrzebnych do zbudowania danego działania całościowego, a następnie na celowym doborze i łączeniu tych części w zorganizowaną całość, która ma być kierowana”69. Problematykę łączenia elementów w zorganizowaną całość zaakcentował T. Kotarbiński, pisząc, że „wprowadzenie i utrzymanie wszelkich składników niezbędnych, eliminacja wtrętów i wszelkiego w ogóle balastu, czyli zbędnych obciążeń - to dopiero cząstka warunków dobrej syntezy. Składniki trzeba nadto uporządkować i spoić w całość. Każda bryłka składowa ma swoją pozycję w uporządkowaniu przestrzennym, każdy proces cząstkowy spośród składających się na całość ma swoje umiejscowienie w porządku czasowym, a różne elementy zależą od różnych innych na różne przewidziane sposoby”70. Myśl ta ma niezmiernie istotne znaczenie w- zarządzaniu kryzysowym, gdzie konieczna jest współpraca i koordynacja działań szeregu jednostek i instytucji.
Wraz ze wzrostem organizacji wszelkie procesy w niej zachodzące stają się bardziej skomplikowane, wymagają działania na wielu poziomach, płaszczyznach i wymiarach. Sytuacja taka wymusza formalizację działań, jednak problem stanowi tutaj stopień tej formalizacji. W ogólnym znaczeniu formalizacja polega na ograniczeniu dowolności zachowań, określeniu zasad, reguł i procedur postępowania w celu ustalenia wzorców postępowania. Niekorzystnym zjawiskiem, jak zauważył S. Sudoł, jest jednak zarówno nieodformalizowanie (niedoorganizowanie), jak i przeformalizowanie (przeorganizowanie) . Organizowanie ma za zadanie
** J. Zieleniewski, Organizacja zespołów ludzkich. Wstęp do teorii organizacji i kserowania, PWN. Warszawa 1972, s. 53.
** J. Kumał, Zarys teorii organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa 1970.
51T. Kotarbiński. Traktat o dobrej robocie, Ossolineum. Wrocław-Warszawa-Kraków 2000.
1S. Sudoł, Przedsiębiorstwo. Podstawy nauki o przedsiębiorstwie Teoria i praktyka zarządzania, TNOiK, Toruń 1999.
72 Ibidem, s. 165.