112
112
gdzie: qs -
qx -
gęstość strumienia ciepła odebranego od otoczenia przez naftalen
w procesie sublimacji i uniesionego wraz z jego parami, W/m2, gęstość strumienia ciepła doprowadzanego do powierzchni naftalenu przez konwekcję, W/m2,
gęstość strumienia ciepła doprowadzonego do powierzchni naftalenu z głębi modelu poprzez przewodzenie, W/m2.
Rys. 6.1. Schemat wymiany ciepła na powierzchni sublimującego naftalenu
Gęstość strumienia ciepła odebranego od otoczenia przez naftalen w procesie sublimacji można określić z zależności:
qs=——Ahs-YN (6.14)
Aty
gdz e Ahs_v N - entalpia sublimacji naftalenu, kJ/kg.
Stosując równanie Clausiusa-Clapeyrona i (6.11), można ustalić zależność na entalpię sublimacji naftalenu w postaci:
Ahg_v n = 888 — 1,10 Tw (6.15)
Zależność ta jest słuszna dla zakresu temperatury 273-313 K, a błąd względny obliczonej wartości wynosi ±4%.
Gęstość strumienia ciepła doprowadzanego do powierzchni naftalenu przez konwekcję jest określona równaniem Newtona:
q0=a(Tf-Tw) (6.16)
gdzie temperatura powietrza przepływającego nad naftalenem Tf, dzięki stabilizacji termicznej, jest stała i równa temperaturze początkowej Tj.
Gęstość strumienia ciepła doprowadzonego do powierzchni naftalenu poprzez przewodzenie jest zdefiniowana równaniem Fouriera:
(6.17)
gdzie: - współczynnik przewodzenia ciepła naftalenu, W/(m-K),
T$n - temperatura naftalenu, K.
W praktyce do określenia spadku temperatury na powierzchni naftalenu w technice sublimacji naftalenu jest stosowana zależność (6.13). Oznacza to, że pomija się strumień ciepła dopływającego do powierzchni naftalenu z głębi modelu przez przewodzenie. Zawsze pomija się dodatkowo przewodzenie ciepła powodowane przez rozkład temperatury na powierzchni modelu. Spadek temperatury obliczany w ten sposób jest większy (szacunkowo, w zależności od warunków pomiaru, o 20-50%) niż występujący w rzeczywistości. Uwzględnienie przewodzenia ciepła prowadzi do znacznej komplikacji procesu określania spadku temperatury oraz powoduje konieczność stosowania niepewnych danych materiałowych. W związku z tym zwiększenie dokładności, jakie można by uzyskać, byłoby wątpliwe co do osiąganych rezultatów oraz ze względu na ich koszt.
Podstawienie zależności (6.16) i (6.14) do (6.13), a następnie zależności (6.1) i (6.8) daje:
(6.18)
Na podstawie analogii wymiany ciepła i masy otrzymuje się z równań (5.8)-(5.10) zależność:
(6.19)
gdzie cp A- ciepło właściwe powietrza przy stałym ciśnieniu, 1005 J/(kg K) dla 20°C [13].
Po podstawieniu równania (6.19) do (6.18) i uwzględnieniu, że przy powierzchni naftalenu pA = ———, otrzymuje się: