gazownictwoi 12

AGH

Określenie oporów miejscowych projektowanego gazociągu

Do obliczania strat ciśnienia na oporach miejscowych według przytoczonych wzorów konieczna jest średnica gazociągu, a przy projektowaniu często średnica ta nie jest znana. W takim przypadku należy ustalić wstępnie wielkość strat miejscowych, np. na podstawie założonej z góry średnicy, a następnie po znalezieniu średnicy gazociągu obliczyć długość ekwiwalentną i przeprowadzić sprawdzenie wyliczeń.

W zwykłych sieciach miejskich strata ciśnienia na oporach miejscowych stanowi niewielką część całkowitej straty ciśnienia w granicach 5r10 % i w praktyce oblicza się ją tylko w przypadku krótkich odcinków gazociągów o skomplikowanej konfiguracji. Z tego powodu przy obliczaniu takich gazociągów miejscowe opory zwykle ocenia się tylko w procentach oporów liniowych.

Celowość uwzględniania oporów miejscowych w gazociągach przesyłowych zależy od rzeczywistej wielkości wycieków spoiwa, co mogą ustalić pomiary (przy niewielkich wyciekach wpływ oporu spawów można pominąć), o|Dór armatury ma znikomy wpływ w stosunku do oporu liniowego na dużych długościach magistrali gazowych. Przy właściwie wykonanych połączeniach spawanych spadek ciśnienia na oporach miejscowych nie przekracza 3^-5 % całkowitej straty ciśnienia.

W sieciach dystrybucyjnych (rozdzielczych) gdzie występują dużo mniejsze długości odcinków, należy uwzględniać zarówno opory połączeń (spawów, złączek) jak i opory armatury zamontowanej na drodze przepływu gazu.