g┬▒siorowski

Kręgi lędźwiowe (vertebrac lunćales), masywne, nie mają powierzchni stawowych dla żeber. Wyrostki poprzeczne, odpowiedniki rozwojowe żeber, nazywamy tu wyrostkami żebrowym; (processus cosfales). Na kręgu pierwszym wyrostek poprzeczny może się usamodzielniać tworząc żebro lędźwiowe.

Właściwym wyrostkiem poprzecznym jest mały wyrostek dodatkowy (processus acces-soriusy Na bocznej stronie wyrostków stawowych górnych znajduje się mały wyrostek sutcezkowaty (processus mamiłłam).

Kość krzyżową [os sacrum) tworzą zrośnięte kręgi krzyżowe. Jej górr.a część stanowi podstawę (6osis ossis sacri), dolna — wierzchołek (aper ossis sacri). Dolna część lędźwiowego odcinka kręgosłupa z podstawą k. krzyżowej tworzy kąt lędźwiowo-krzyżowy (anguhis lumbosacralisi. Wierzchołek tego kąta leży na krążku międzykręgowym między V kręgiem lędźwiowym a podstawą k. krzyżowej, tj. na wzgórku (promoniońum). Kość zamyka trójkątny kanał krzyżowy {canclis snerahs). Wyrostki poprzeczne i żebra zlewają się tu‘w częJci boczne k. krzyżowej paries lazerales ossis sacn). W tylnej części podstawy sterczą wyrostki stawowe górne .processus articulares superiores) Na powierzchni miedr.icznej (fac.es peluina) zaznaczają się miejsca zrostu poszczególnych kręgów jako kresy poprzeczne (łinece transrersae), sięgające bocznie do otworów krzyżowych miedmcznych (/bramina sacralia peIrina). Na powierzchni grzbietowej {/rtcies dorsalis) w Unii pośrorikowe; zrośnięte wyrostki kolczyste tworzą grzebień krzyżowy pośrodkowy (cdsra sacralis mediana). Wyrostki stawowe wytwarzają slaby grzebień krzyżowy pośredni ■.crista sacralis ir.:ermedia), zaś szczątkowe wyrostki poprzeczne tworzą grzebień krzyżowy boczny (erwra sacralis lateralti). 3ocznie od grzebieni krzyżowych pośrednich leżą otwory krzyżowe grzbietowe (/bramina sacralia dorsalia). U dołu grzebień pośredni kończy się rożkami krzyżowymi (comua sacraua). Części boczne w odcinku górnym mają obustronnie stawową powierzchnię uchowatą (facies auricularis) dla połączenia z k biodrową. Ku tyłowi od każdej z nich zaznacza się guzowatość krzyżowa (fuberosiias sac-alis). Kanał krzyżowy kończy się u dołu rozworem krzyżowym (hiatus sacralis).

Kość guztczna las coccygis) stanowi szczątkową pozostałość trzonów kręgów. Pierwszy z nich wysyła ku górze rożki-guziczne (comuc coccjgea), łączące się z rożkami krzyżowymi.

Kręgosłup jako całość charakteryzują krzywizny: szyjna do przodu (lo-'dosis cervica-lis). piersiowa do tyłu : kyphasis thoracica), lędźwiowa do przodu (Jordosts lumbalis) oraz wspomniana krzyżowa do tyłu (kyphosis sacralis).

Połączenia kręgów przedkrzyżowych

Połączenia kręgów należą zarówno do połączeń ścisłych (sunarthro-ses"), jak i do połączeń ruchomych, stawowych (grricufomAe^l.-CZYli-maziowych [juncturae stmoriateal. Do połączeń ścisłych_2aliczarey . "chrzastkozrosty (sattchondrosesj łaczace_trzQnv-knegńwL-Qraz.Avdg.zozro^ sty (syndesmoses) łącząće^riÓnv. łuki, wyrostki poprzeczne i kolczyste: do połączeń ruchomych — połączenia stawowe między wyrostkami stawowymi kręgów.    ]

Połączenia trzonów kręgów

Krążki międzykręgowe (disci interyęrtebrales^l), czyli chrząstki międzykręgowe, są to płaskie płytki chrząstki włóknistej, l_eżące między zwróconymi ku sobie powierzchniami trzonów kręgów, ściśle złączone z nimi za pomocą cienkiej warstwy chrząstki szklistej"Mają one kształt

^: /ibrocartiiagines intervertebrale$

249