— ruchy wykonywane w odwrotnej kolejności, związane z manipulacją
W. Zsaosowams mobatóm pcEeMiygfe»*-ycft
wykonanym przedmiotem.
Po przyporządkowaniu określonych ruchów poszczególnym podsystemom można stworzyć wiele wariantów modeli strukturalnych zrobotyzowane-go systemu wytwarzania, co wiąże się z dużym zróżnicowaniem konstrukcji robolów i magazynów przystanowiskowych. Następnie po analizie tych kompozycji. z uwzględnieniem czasów trwania ruchów manipulacyjnych oraz czasów obróbki, można wybrać konfigurację optymalną względem określonego kryterium.
Jak wynika z prowadzonych rozwiązań, projektowanie zroboryzowanych systemów wytwarzania obejmuje trzy wzajemnie powiązane grupy problemów:
— ustalenie zadania produkcyjnego.
— ustalenie procesu technologicznego.
— dobór systemu wytw arzania.
10.1.2. Najważniejsze cechy projektowania mechatronicznego
Jak napisano już wcześniej, przykładem produktu mechatronicznego są roboty, sąd też budowane z nieb stacje, gniazda i systemy obróbkowe są obiektami mecbatronicznymi. Produkty mecfaatroniczne charakteryzują się następującymi cechami:
— elastycznością rozumianą jako łatwość modyfikacji konstrukcji w czasie projektowania, produkcji łub eksploatacji, np. modułowością.
— inteligencją, czyli możliwością samodzielnego wypracowywania decyzji, uczenia się, łub komunikacji z otoczeniem,
— muhifunkcyjnością. czyli możliwością realizacji różnych funkcji przez to samo urządzenie w wyniku prostej transformacji, np. zmianę oprogramowania,
— sposobem realizacji procesu technologicznego w sposób w pełni zautomatyzowany, co wymaga od urządzenia specjalnego interfejsu użytkownika w celu komunikacji z operatorem,
— zależnością od rynku i możliwościami technologicznymi producenta. Cechy te można osunąć dzięki charakterystycznej architekturze produktu
mechatronicznego, schematycznie przedstawionej na rys. 10.2.
Uttad
tendnantnare
ipoWszaaa
UUad | ■ncy ;
1
tyOsTśicimpuler
Utoata fc
■ Jak widać, struktury układów mechatronicznych są układami raterdytcy-^■parnymi, co oznacza, że są złożone z współpracujących ze sobą donosów 0 różnej naturze fizycznej. W robotycznych układach mechatronicznych wyraź'
0g się następujące elementy:
Kfr- mechaniczne.
Kr elektryczne i elektroniczne,
K; informatyczne, w tym sprzęt i oprogramowanie.
Elementy mechaniczne to konstrukcja nośna, człony wykonawcze oraz dc-Ipeniy przeniesienia napędu. Elementy elektryczne to układy napędowe oraz zasilające. Elektronika jest elementem czujników, układów sterowania oraz układów regulacji. Sterowanie we współczesnych robotach i maszynach jest realizowane przez odpowiednie oprogramowanie zainstalowane w sterowniku.
P Typowymi cechami projektowania mechatronicznego jest interdyscyplinarność, integracja, zorientowanie na rynek oraz jakość produktu dostosowana do wymagań użytkownika. Interdyscyplinarny charakter projektowania mecha-ironicznego wyraża się koniecznością uwzględnienia w procesie realizacji konstrukcji interdyscyplinarnej natury projektowanych wyrobów, natomiast tmego-<ja procesu projektowania umożliwia traktowanie elementów o różnej naturze pzycznej z jednakową wagą.
wiozofia projektowania urządzeń mechatronicznych
Podejście mechatroniczne do projektowania różni się znacznie od klasycznego. W systemie konwencjonalnym zarówno projekt, jak i przestrzenne rozmieszczę' nie komponentów mechanicznych i elektronicznych są rozdzielone. Mechano-niczne podejście do konstruowania charakteryzuje się tym, źe system mechaniczny i elektroniczny od samego początku należy traktować jako zintegrowany przestrzennie i funkcjonalnie system całkowity (rys. 103). To co łatwiej jest rozwiązać mechanicznie, rozwiązuje się środkami mechanicznymi, to zaś co łatwiej rozwiązać elektronicznie - elektronicznymi i komputerowymi. Układ dektroniczny ma więc wpływ na kształtowanie systetmi mechanicznego już podczas projektowania i odwrotnie.
Postępowanie konwencjonalne
PartepowanieiKdBtaniBae
Oddzielne ridadnki
Cattooay Jat wedwfcDocaą
Różnica między fcoBwcngonalnym a mcdiiUuuianympoilriirinB do
lysunek 10.3