HWScan00079

ciwcięzaru może być tez zwodzony lub przytwierdzony na stałe do wysięgnika kola. Dla zabezpieczenia przed podparciem się koła na stok,' wskutek poluzowania hamulców mechanizmu zwodzenia wysięgnika non* czas zerwania lin zwodzenia lub w podobnych przypadkach stosuje się dl' wielkich maszyn rozwiązania specjalne (rys. 2,9). Zabezpieczają one przj wystąpieniem niebezpiecznych położeń (rys. 2.10), a mianowicte przed ’ ^d

J__oddzieleniem się kręgów tocznych nadwozia i podwozia,

1 zluzowaniem lin podnoszących wysięgnik,

• — zerwaniem lin,

1-— poluzowaniem lin nawiniętych na bębnach wciągarek.

Koparkę bezwysuwową krajowej produkcji (WK-102) o charakteryzacje podanej w tablicy 2.4. przedstawiono na rys. 2.11. Jest to koparka 3Jpod\voziu gąsienicowym, bezkomorowa, obrotowa, na wieńcu kulowym, przeznaczona do pracy w glinach ciężkich.

2.3.3. Konstrukcja i charakterystyka koparek

łańcuchowych

Koparki łańcuchowe szynowe. Koparki łańcuchowe na podwoziach szynowych, stosowane najczęściej do pracy nad- i podpoziomowej, urabiają skałę naczyniami przytwierdzonymi do obiegającego wysięgnik łańcucha, Semicszczając się wzdłuż frontu roboczego po dwóch torach dwuszyno-wych. Typowym przedstawicielem tych maszyn jest koparka krajowej produkcji WŁ 800 (rys. 2.12). Ciężka maszyna tego typu produkcji NRD, koparka łańcuchowa WŁ 3150 przystosowana jest do pracy z mostem przerzutowym. Rozwiązania konstrukcyjne tych maszyn są zbliżone (tabl. 2.5.), omówimy je dlatego na przykładzie koparki WŁ 800. Koparki tego typu poruszają się po torach dwu- lub czteroszynowych.

■Brama koparki 1 (rys. 2.12), na której w sposób obrotowy umieszczone jest nadwozie z większością mechanizmów, obejmuje najczęściej dwa normalne tory kolejowe i podstawione na nie pociągi lub też ciągi przenośników poziomowych. Przy normalnym położeniu roboczym wysięgnika, tj. prostopadle do torów, koparka — poruszając się z szybkością 4-^-8 m/min wzdłuż skarpy — urabia i za jednorazowym przejazdem zapełnia podstawione wagony lub podaje na przenośniki, służące do transportu urobku. Możliwe jest również urabianie przy obrocie koparki, jednakże w tym przypadku nie wykonuje już ona ruchu wzdłuż pociągu i może ładować urobek na przenośnik lub do wagonu stojącego w danym momencie pod Mapą zsypową. W górnej części nadwozia zamocowana jest pierwsza część Wysięgnika, tj. rynna naczyniowa 2, nachylona pod kątem 45° i podwieszona na linach zbiegających z wysięgnicy 3. Rynna prowadzi przesuwający się po niej łańcuch 4 z rozmieszczonymi co kilka podziałek łańcucha (cztery do sześciu) naczyniami o określonej pojemności. Urabiana calizna Podnoszona jest w naczyniach do góry wzdłuż rynny, wysypywana W punkcie A do leja wsypowego, umieszczonego w nadwoziu, i następnie składowana zostaje do wagonów podstawionych pod bramą koparki lub na przenośniki. Ruch załadowania jest ciągły dzięki odpowiedniej konstrukcji zsypów, umożliwiającej ładowanie podczas przejazdu nad luką *hiędzy wagonami, co daje maksymalne wykorzystanie maszyny.

■ Koparka może urabiać zarówno powyżej, jak i poniżej poziomu torów jezdnych. W miarę skrawania skarpy kąt jej nachylenia zbliża się do graficznej wartości i zachodzi konieczność przesuwania (w kierunku prostopadłym do frontu pracy) powiązanych z sobą długimi podkładami torów, Pa których stoi koparka, oraz torów załadowczych. Wysięgnik naczynio-Y 5 koparki jest tak skonstruowany, że podczas pracy koparka może Plantować teren u podnóża skarpy, co umożliwia następnie łatwiejsze Jfr2esunięcie toru przy pracy nadsiębiernej, a przy pracy podsiębiernej floże przygotowywać poziom pośredni.