Jednostkowa siła kopania odniesiona dojednostki przekroju, dla t]m — 0, oraz 9p = 1,45 wyznaczona z równań (4?24)T[4:2ti) wynosi
Dla przeprowadzenia doboru maszyn w projektowaniu kopalni konieczne jest określenie jednostkowych sił kopania, którymi dysponuje maszyna,
-r i ji • 1 i_____•_ _ __•__i_____ J _ ' == C\ r\
(4.26)
kf = 33 - 0,154 yc Li kG/cm2
178 Nc
kr.=
ł Qł Dl 71 vv
kG/cm
(4.27)
4.3.4. Moc tarcia
Moc na pokonanie oporów tarcia uwzględniona została we wzorze na moc silnika mechanizmu urabiania przez współczynniki strat tarcia $t. W obliczeniach sprawdzających zachodzi konieczność szczegółowego wyliczenia mocy na pokonanie oporów tarcia z wzoru
(4.28)
(4.29)
gdzie R, oznacza sumę oporów tarcia w kG wg wzoru Rt = Ri + R2 + R-3 +R4
Rys- 4.13. Parametry łańcuchowego mechanizmu urabiania
j
przy czym
Ri — opór sztywności łańcucha, kG,
R-2 — opór krążków podtrzymujących ciąg powrotny łańcucha, kG R3 — opór wieloboku napędowego i koła zwrotnego, kG,
Ra — opór tarcia ogniw łańcucha o prowadnice, kG.
Opór sztywności łańcucha Ri jest sumą oporów tarcia między ogniwem a sworzniem przy przejściu łańcucha przez poszczególne krążki podpierające powrotną gałąź łańcucha, przez koła oprowadzające dolne i przez tfieloboki napędowe (rys. 4.13), czyli
Ri = Wsz + WD + W, kG
(4.30)
całkowity opór sztywności gałęzi górnej łańcucha równy napięciu na kole oprowadzającym dolnym, kG.
W o — opór sztywności łańcucha na dolnym kole oprowadzającym, kG, Wt — opór sztywności łańcucha przy przejściu przez wielobok napędowy, kG.
Opór sztywności górnej gałęzi łańcucha WS7 obliczamy z wzoru _ y 2 Z, jui
1=1 R +br
kG
gdzie
rs — promień sworznia łańcucha, cm,
Z, — siła w łańcuchu na i-tym krążku podpierającym, kG Hi — współczynnik tarcia sworznia łańcucha,
D
R — y — promień krążka lub koła, cm,
s — wysokość ogniwa, cm,
n — liczba krążków podpierających gałęzi górnej.
Napięcie w powrotnej gałęzi łańcucha na wieloboku napędowym wyraża się wzorem
— G/ sin a kG
Za =
gdzie
G, — całkowity ciężar łańcucha naczyniowego, kG, a — kąt pochylenia wysięgnika urabiającego.
Przyjmując, że napięcie wywołane przez ciężar maleje na każdym metrze
2
o wartość q = (kG/m), a na każdym następnym krążku rośnie o opór
krążka poprzedniego, i na podstawie rysunku 4.13 możemy określić opór W i każdego krążka podpierającego
Z,, = Z0
Zn =Z0 - (aj ł* d2 .... d„) q
Zi = Z0 — di q + Wj
kG, Wi = |
_2 Zi jui^s_ R + ~b° |
kG |
kG, W2 = |
2 Z\ [i\ rs |
kG |
R + -\ s | ||
kG, W„ = |
2 Zn [ii rs |
kG |
o ; 1 . |
R +
Sdzie q oznacza napięcie jednostkowe powrotnej gałęzi łańcucha naczy-nk>wego, kG/m, W 1,2 ... n — opory poszczególnych krążków podpierają-ych, kG.