Geotechnika  12

K\ - wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie próbki cylindrycznej nicyrfi i wysokości h * dj, N/m^:.

Ró * wytrzymałość u jednoosiowe ściskanie próbki cylindrycznej ó$8Ę ńeydi i wysokości h_: * d₂, Nin^:

Wzór daje zadowalające wyniki dla średnic mniejszych od 0.2 m. BadSów u próbkach o kształcie sześcianów są rzadziej stosowane, z uwagi na trudności w przygotowaniu próbek o równoległych i prostopadłych płaszczyznach.

Przy nieznacznym uwarstwieniu skały lob gdy są widoczne płaszczyzny podzielności, próby ściskania wykonuje się prostopadłe do jej warstw. W przypadku wyraźnego uwarstwienia przeprowadza się dodatkowe badane wytrzymałości na ściskanie w kierunku równoległym do warstw. Skały nieuwarstwione bada się na ściskanie w dowolnym kierunku. Różnice wytrzymałościowe próbek ściskanych równolegle do uwarstwienia podaje się w procentach wytrzymałości próbek ściskanych prostopadle do uwarstwienia Podczas ściskania próbek obserwuje się przebieg ich kruszenia, to jest sposób powstawania odłamków, wystę-, powamc cieczy itp.

W czasie wykonywania próby ściskania nacisk wywiera się równomiernie < (szybkość wzrostu ciśnienia ok I • 2 MPas). Pomiary powtarza się kilkakrotnie ¹ (6 +10 razy) i wy beza się wartość średni:) arytmetyczną.

W celu sprawdzenia, czy obliczona wartość średnia jest wartością najbardziej prawdopodobną, należy sprawdzić, czy otrzymane wyniki pomiarów mają rozkład normalny, np testem X Kołmogorowa.

Przygotowanie próbek o prawidłowej formie geometrycznej jest dość S uciążliwe, a w niektórych skałach wręcz niemożliwe, np gdy próbki ulegają zniszczeniu w trakcie przygotowywania Dlatego opracowano metodę pozwalającą na określenie wytrzymałości na ściskanie na próbkach o kształcie nieprawidłowym lub też półprawidłowym

Próbki o kształcie półprawidłowym posiadają tylko dwie szlifowane, równolegle do siebie powierzchnie. Dopuszczalne odchylenie od równoległości wynosi do 5-10*" mm Pozostałych płaszczyzn nie obrabia się. Dla każdej skały badania należy powtórzyć ok. 15 razy

WWdwofciilal 4