Geotechnika  12!

tonanie próbek ściskaniem

Pśirid™

R_:= —z—

F

gdzie

R, - wytrzymałość skały na ścinanie,

P - siła niszcząca próbkę.

M- moment skręcający niszczący próbkę,

F-pole powierzchni przekroju próbki,

W - wskaźnik wytrzymałości przekroju próbki na skręcanie, a - kąt nachylenia płaszczyzny ścinania do płaszczyzny poziomej.

Główną wadą metod bezpośredniego ścinania próbek jest powstawanie w próbkach złoZonego stanu naprężeń, spowodowanego naprężeniami rozciąg* jącymi przy zginaniu, i koncentracja naprężeń pod krawędzią (hącą noża. Przy tej metodzie badania wartość wytrzymałości skały aa ścinanie zależy znaczcie od kąta zaostrzenia noża. Zwiększenie kąta zaostrzenia noża od 45° do ok. 80° prowadzi do zwiększenia wytrzymałości o około 60 %. Dlatego też przyjęło się określać wytrzymałość skal na ścinanie metodą ściskania w nachylonych matrycach. .

Ścier ność i ścieralność skal

Ścieranie jest to zjawisko ubywania masy (objętości) materiałów trących w wyniku tarcia.

W celu ilościowego scharakteryzowania ciał trących, w procesie ścierania, wprowadzono pojęcia ściemości i ścieralności.

Wlaciwoia Uul