IMAG0152

Technika pomiaru zapylenia

Ilość pyłów w powietrzu oznaczamy:

-    metodę wagowę /grawimetrycznę/,

-    metodę obliczeniową /konimetrycznę/.

Metoda wagowa — Jako niezbyt dokładna - Jest obecnie rzadko sto-aęę

■,

sowana. Polega ona na filtrowaniu badanego powietrza /od 1 do 5 1/ przez sęczki, watę lub wodę, a następnie ważeniu waty lub wysuszonego sęczka przez który przepuszczono wodę. Różnica ich ciężaru /przed i po ważeniu/ podzielona przez objętość przepuszczonego powietrza pozwala na określenie zapylenia w mg/m .

Metoda obliczeniowa - polega na zastosowaniu specjalnych urządzeń, które zasysają określoną ilość powietrza osadzając pyły na szklanych płytkach. Odczyt zapylenia polega na obliczeniu ilości pyłów za pomocą sprzętu projekcyjnego.

Obecnie używa się w tym celu pyłomierza Owensa oraz konime-tru Zeissa. Zasada działania konimetru Zeissa /Model 10/ polega na zassaniu odpowiedniej ilości powietrza i oddzieleniu zawartego w nim pyłu, który tworzy płamę na szkiełku.

Zasadnicze elementy składowe konimetru to: dysza, pompa, szkiełko obiektywu oraz mikroskop /fot. 9/. Dodatkowe urządzenie współpracujące z konimetrem to tzw. konimetr wstępny /specjalna

wsadka metalowa oddzielająca cząsteczki powyżej 10 jj*/ oraz specjalny ekran do projekcji plamy pyłowej i zliczania pyłów za porno-

IA/ ml ii es S