IMAG0278 (7)

22 EWA WOLAŃSKA

SMS JAKO KOMUNIKAT I KANAŁ KOMUNIKACYJNY

SMS to komunikat zawierający maksymalnie 160 znaków alfanume-lycznych — liter, cyfr, znaków interpunkcyjnych lub innych znaków pisarskich (140 bajtów). Wiadomości SMS-owe mogą być nadawane w dwojaki sposób:

—    z telefonu komórkowego działającego w standardzie GSM^{1 2}:

(1)    Radosnych Świat Bożego Narodzenia oraz dużo miłości i szczęścia w 2002 roku zyczy Barbara G³.

—    lub też z komputera podłączonego do Internetu (z tzw. bramki SMS--owej, czyli specjalnego formularza na stronach WWW):

(2)    <ek> Czesc Adam! Przepraszam, ze dopiero teraz, ale dopiero Radek mi odpisał. Kwiatami sie zajmę, a pieniądze pozbieram jutro. Do zobaczenia, Ewa R.

(3)    SMS OD [e-mail]:PD:Pr2yslowia informatyków:) EKSTRA! Dopoly dysk dane nosi, póki mu bootsector nie padnie. Jeden Celeron kompa nie czyni.

Odbiór komunikatu SMS-owego następuje zawsze w aparacie komórkowym. Wiadomości przekraczające maksymalną liczbę znaków są w czasie przesyłania dzielone na 160-znakowe fragmenty i wyświetlane na ekranie aparatu jako kolejne SMS-y:

(4#1) 1/3 <qt> Hej Agulek! Skończyłam! Odwaliłam kawał dobrej, żmudnej, nikomu nie potrzebnej roboty. Szkoda tylko, ze to nie calosc. Az mnie ramiona bola, jakbym zami

(4#2) 2/3 ast siedzieć przy komputerze dygała jakieś ciężary. Ale wieczorkiem pobiegnę na wygibasy, to sie rozlUznie. Buziaki, pa, Ewa PS Aha wiedziałaś, ze Aniny Woj

(4#3) 3/3 lek jest Robakowski? (Ja nie) Będziemy mowie do niej Robaczku :))

SMS jako kanał komunikacyjny ma charakter asynchroniczny. Wiadomość SMS wędruje od jednego użytkownika do drugiego za pośrednictwem

1

GSM, od francuskiego Groupe Speciale Mobile, które później przemianowano

2

na Global System for Mobile Communications. Ten powstały w 1982 r. standard zakładał możliwość przesyłania w sieci krótkich zlepków bitowych w kanale sygnalizacyjnym. Było to potrzebne z czysto technicznych powodów: trzeba było przesyłać informacje niezbędne do funkcjonowania sieci. Gdy dziesięć lat później powstały pierwsze telefony GSM, wprowadzono w nich funkcje odbierania owych krótkich wiadomości. Po pewnymi czasie pojawiły się telefony umożliwiające wysyłanie SMS-ów. Usługę tę zaoferowano tylko dlatego, że pozwalał na to standard sieci GSM. Pisanie nawet najkrótszych tekstów na klawiaturze telefonu wydawało się tak trudne i niewygodne, że nikt nie wierzył, by usługa ta zdobyła popularność wśród abonentów. Jednak konstruktorzy aparatów nie docenili SMS-ów. Nie wzięli pod uwagę, że telefony trafią do rąk osób młodych, które nie mają doświadczenia w pisaniu na klawiaturze komputera, przez co żmudne wystukiwanie tekstu na klawiszach telefonu komórkowego nie podziała aż tak zniechęcająco.

3

Ortografia nie jest zagadnieniem ściśle językoznawczym, ale w przypadku SMS-ów trzeba odnotować fakt dysortografleznego zapisu wyrazów ze znakami diakiytycznymi. Przyjęto zasadę — podobnie jak w e-mailach — że SMS-y pisze się bez polskich znaków, co przyspiesza i ułatwia nadanie komunikatu. Mimo że niektóre aparaty komórkowe umożliwiają wprowadzanie liter ze znakami diakrytycznymi, to podczas przesyłania wiadomości zawierającej takie litery zostają one automatycznie zamienione na ich łacińskie odpowiedniki.