248, £
- 42 -
248, £
- 42 -
kresów południ
82 m. 55, DĄ 82
pa*OWm —- SGBBH
'•oz/u ud ) p S
~ co do huru *°rewi p. nr 29. Ą 247
73. Całą nockę ptakiem. CM » * i[friittloWgnłc 3. *yjgk
jeęhahei, kazaiei. słońce Mecfo łp. , g0 j^jj chafaW
od końca w liczbie pojedynczej czasu ęncs^l r ^ styczne dla starszych osób pochodzących z -wschodnich.
79. Nś wieki wiekóck, i dliadóch pradziadach, od naszych ojcóch, z dalekich kntjóch, z tamtych wsidch można usłyszeć w Polsce środkowej. Nie sit j§ jednak formy powszechne ani wyłączne. Tam również zdarzają się formy z wyrównaniem odwrotnym: z datek iw krajów, od noszy w ojców; także: na ty w du-żyw polaw. Na południowym Śląsku i w górzystej części Uilnpnldti rzeczowniki miękkotematowc mają końcówkę id i-yck) zamiast -i (-y): tych ludzich, dobrych konich,
76. Teściu przyjechał, czyli wołacz w funkcji mrinown^ jest częsty w Małopolsce (bez Lubelskiego), na Śląsku i w ty,, kopolsce. Dotyczy to hipokorystyków męskich, np. Jasiu, Knu Władziu, Zdzisiu, dziadziu, wujciu, gościu, misiu. W Poznaniu mówi Stachu, Zbychu, Jachu. J. Zaleski, Wołacz w funkcji m nownika w imionach męskich i rzeczownikach pospolitych^ typu Józiu, Stasiu; wujciu, dziadziu), Język Polski XXXIX, m s. 32-50; A. Zaręba, O wołaczu w funkcji mianownika wdialcJii* polskich, Język Polski XXXIX, 1959, s. 385-6.
77. Jadzia, trzym Jadzię,., Takie powiedzenie mazowiKh przytoczyliśmy pod numerem 102. Na południu Polski bu, powiedziało; Jadziu..., tutaj bowiem przy spieszczeniu!) m żeńskich używa się właściwych form wołacza. Na Matów natomiast w funkcji wołacza często występują formy mim nikowe; Zosia!, Basia!, powiem ci, Stasia, że...
78. Osiołkowiu w żłoby dano. Końcówka -om »Jg ^ Jwi Pt(ctch - - m DD g7. M Kamjriska> Koń. też -oju, -owziu, -oziu, p. nr 43) w celowni OD P°-BM cowła gen. pl -óch w odmianie rzeczowników, Rozprawy obejmuje tereny mazowieckie i pomorskie, granica KomjS|l jfZVi0*e/ Łódzkiego Tow. Naukowego XIII, 1967, koło Olecka, Siedlec, Sochaczewa, Tucholi, Kośa'^ 0 s. su borka i Lubawy. Z dwu końcówek. |
I